Wyszukiwarka

“„Starość wśród wielu innych mankamentów miała i ten, najbardziej uciążliwy i upokarzający, że czyniła swoich podopiecznych niewidzialnymi i niegodnymi uwagi. Byli jak te stare, omszałe kamienie, zawsze tkwiące w miejscach, koło których przechodzi się na co dzień. Nie zwraca się na nie uwagi, dopóki nie znikną. I dopiero wtedy okazuje się, że bez nich te miejsca zieją pustką.””

“I z jabłka cudownego co złotem połyska,
Złocistych nasion czworo ku górze wypryska...
Jedno ogniem rozpala niebiosów przestwory,
Śląc w niepamięci otchłań zwady, kłótnie, spory...
Ziarno drugie wzbudziło wichrów wir szalony,
Co woń ziół, traw i kwiatów rozniósł w świata strony...
Trzecie ziemską skorupę, trzęsąc i kołysząc
Tchnęło całą moc życia w białych ptaków tysiąc...
Ostatnie ziarno padło w wody przezroczyste,
I napełniło życiem ich tonie przejrzyste...
I niesnaski umknęły kędyś na kraj świata,
A nad krainą zefir pokoju ulata!...
Oto jasnym się staje ów sekret wszechrzeczy,
Który to jabłko złote miało w swojej pieczy.
Ziarenka w twojej myśli istnieją uśpione,
I wyborem twym w cud lub zło będą obrócone!!”

“"Miejcie nadzieję!. Nie tę lichą, marną Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera, Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno Przyszłych poświęceń w duszy bohatera. Miejcie odwagę!. Nie tę jednodniową, Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska, Lecz tę, co wiecznie z podniesioną głową Nie da się zepchnąć ze swego stanowiska. Miejcie odwagę. Nie tę tchnącą szałem, która na oślep leci bez oręża, Lecz tę, co sama niezdobytym wałem Przeciwne losy stałością zwycięża. Przestańmy własną pieścić się boleścią, Przestańmy ciągłym lamentem się poić: Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią, Mężom przystało w milczeniu się zbroić. Lecz nie przestajmy czcić świętości swoje I przechowywać ideałów czystość; Do nas należy dać im moc i zbroję, By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość" oraz w cudownym wykonaniu Pana Jacka Wójcickiego: http://www.youtube.com/watch?v=3tOZvDO1iSk”

“Czasem jedno wydarzenie w życiu człowieka może wywołać bardzo silnie negatywny związek z resztą życia. Ja w tej książce nazywam to wydarzenie „wczoraj”. Jak bardzo trzeba opuścić to „wczoraj”, by dzisiaj móc normalnie żyć? Wierzę, że jest to możliwe! I każdy, kto w swym życiu ma takie „wczoraj”, jeżeli chce normalnie żyć, musi zrobić wszystko, by je opuścić! Często wymaga to, by człowiek poświecił dosłownie wszystko, niczym ziarno, które wpierw musi obumrzeć, by ponownie mogło wydać nowe życie. – Jest to trudne i często wydaje się niemożliwe. Mimo wszystko, gdy czujesz, że nikt i nic Ci nie sprzyja, a na domiar złego nie masz siły już żyć, nie poddawaj się! Wstań i walcz! Bo tylko tak możesz odnaleźć szczęście.”

“- Robi się ciemno. Wracajmy.(...)
- Bez ciebie zawsze jest ciemno.(...)”

“Ale na świecie nie było światła. Wszystko było ciemno jak zawsze.”

“Krótkie, natapirowane po bokach włosy sprawiały wrażenie gniazda, ale jakże szlachetnego ptaka - jastrzębia. ”

“Czas przeszły dokonany - uwielbiany i przeklęty. ”

“A gdy układali się do snu, nadal wsłuchiwali się w muzykę swoich serc, recytując słowa Hymnu do miłości: nie szuka swego, nie unosie się gniewem, nie pamięta złego. ”

“A okazuje się, że życie, jak zwykle, potrafi sprawić psikusa i czasami pokazuje rogi, jak to życie - niepokorne i toczące się według własnych scenariuszy.”

“Wiesz, byłoby ekstra, gdybym magnesem ściągnął ten obłok, co nad nami się snuje, wsiedlibyśmy na niego i fru...”

“Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach, prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. ”

“Cisza, jak zwykle, okazała swoją mądrość przed wykonaniem kolejnego kroku i wypowiedzeniem przemyślanych słów.”

“Odjeżdżali z parkingu jeden po drugim. A mnie coraz bardziej ogarniał przejmujący smutek. ”

“Żeby ratować ludzi, to wam jest potrzebna decyzja partii?!”

“Zostawiamy za sobą czarne chmury i idziemy do przodu. ”

“Tylko z nielicznymi osobami idziemy przez całe życie, niektórych my zostawiamy, a niektórzy bez słowa zostawiają nas. Wierz mi, że bez nich nie doświadczylibyśmy wielu pięknych chwil.”

“Wierz mi, większość z nich zrobi to samo: na zebranie wejdzie w nowej kreacji. Wybacz, cały dzień w tych samych rzeczach, to nie wypada. ”

“Na etat trzeba sobie zasłużyć. Proszę zobaczyć, ile podań. Wakaty są dla najlepszych. Rozumie pani, że mówię o prestiżu. O prestiżu!”

“Pamiętaj, że tyle się dowiemy o sobie, ilu ludzi przyjmiemy do swojego życia. ”

“Emocje trzeba było trzymać na uwięzi zawsze i wszędzie. ”

“Sztuka wymaga lekkości i przekraczania granic. ”

“Gadatliwe mogą być tylko kobiety.”

“Dlaczego mnie to spotkało? Dlaczego? Dlaczego? To pytanie będziesz powtarzać przez całe życie, Helenko. I w tych szczęśliwych momentach, i w przeklętych chwilach. Bo nie wiesz, ile kto dostał od Pana.”

“Przez tydzień ze starszych klas nie zobaczy pani nikogo. Wykopki to praca od rana do późnych godzin w polu. Wrócą bardzo zmęczeni więc proszę nie pytać o usprawiedliwienia.”

“Nie ma potrzeby epatowania swoją zamożnością. Wszyscy mamy tyle, ile mamy, ale to nie pieniądz ma decydować o naszej wartości i wyjątkowości. ”

“Nad diamentem trzeba się dobrze napracować, żeby pod koniec naszej drogi położyć brylant na tacy. ”

“To jest przede wszystkim szkoła, a nie jakiś zespół tańca i pieśni. I takie tam...”

“Panie! Mimo, że odwróciłem się od ciebie, to dziękuję dzisiaj za TERAZ. ”

“Nie zadepcz radości na drodze, po której idziesz, nawet tej najmniejszej. ”