Trzecia lokatorka

Chyba jedna z trudniejszych spraw Poirota! :>

Agatha Christie to pisarka, do której mam szczególny sentyment. Kilka lat temu, w deszczowy dzień postanowiłam rozejrzeć się po biblioteczce mojej babci. Natrafiłam na kilka zbiorów opowiadań Królowej Kryminału. Obiecałam sobie, że kiedyś przeczytam wszystkie książki jej autorstwa. Na pewno mi się uda, bo jest to jeden z punktów na mojej liście rzeczy do zrobienia przed śmiercią. Niestety, wszystko wskazuje na to, że najlepsze powieści Agathy Christie są już za mną, a do przeczytania zostało kilkadziesiąt pozycji, na które niespecjalnie mam ochotę, zwłaszcza po tym, jak rozczarowała mnie „Trzecia lokatorka”. Do Herkulesa Poirot przychodzi młoda dziewczyna. Oznajmia mu, że „prawdopodobnie popełniła morderstwo”, jednak bardzo szybko opuszcza gabinet detektywa, tłumacząc się tym, że mężczyzna jest za stary. Nie wiadomo, kim jest ta dziewczyna, ani kogo zabiła. Poirot podejmuje się rozwiązania zagadki, pomaga mu w tym pisarka, Ariadna Oliver. Po przeczytaniu opisu, który jest streszczeniem pierwszego rozdziału, miałam mieszane uczucia. Detektyw ma szansę się wykazać. Samo odnalezienie tej dziewczyny graniczy z niemożliwością, jeszcze trudniejsze może być ustalenie czy i kogo zamordowała. Jednak z drugiej strony, cała sprawa wydała mi się absurdalna. Klientka zrezygnowała z usług detektywa tylko dlatego, że jest za stary? Jakby nie można było znaleźć innego powodu… Z Herkulesem Poirot spotkałam się po raz pierwszy. Ze wszystkich detektywów Agathy Christie, ten najmniej przypadł mi...

Misternie uknuta intryga, genialny Poirot i zabawna Ariadna. Mistrzostwo!

przeczytałam. do połowy jest nudna, a potem fajna ;D

Hercules i tak wyjaśnia to zagmatwanie!

hm jak dla mnie bez większych zachwytów

rewelacyjnie zagmatwane :)