Opis

Labofnia. Wyspa ukryta przed resztą świata gdzieś pośrodku Atlantyku. Nie figuruje na żadnej mapie, nie istnieje w żadnych wspomnieniach. Służby wywiadowcze Ameryki i Europy robią wszystko, by nikt nie dowiedział się o tym miejscu. Mieszkańcy Labofni odznaczają się niecodziennymi cechami. Ich ciała znacznie różnią się od ciał ludzi: niższą temperaturą, słabszym pulsem, zesztywnieniem, spowolnioną przemianą materii, brakiem oddechu… Pewnego dnia na wyspę trafia rozbitek Johannes van der Linden. Nie jest do końca pewien, skąd wyruszył i dokąd trafił. Otrzymuje schronienie i zostaje otoczony opieką. Labofnia staje się jednocześnie jego przekleństwem i wybawieniem. Musi dostosować się do nowych zasad i struktur dziwnej wspólnoty. Wkrótce przekona się, że nad światem nieumarłych ktoś lub coś sprawuje bezwzględną kontrolę.

Data wydania: 2015-07-13

ISBN: 978-83-7785-555-3, 9788377855553

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Kategorie: Fantastyka, Horror

Stron: 328

Recenzje

Tam, gdzie mieszkają zombie

20.09.2015

Najpierw była moda na wampiry – pamiętacie: świecące, zabawne, krwiożercze, przystojne, zabójcze, odporne na to i owo. Ale przyszedł czas, że do akcji wkroczyły zombie. Nie tylko na ekranach, także w literaturze. Najczęściej zwane „żywe trupy” kojarzą nam się z potworami chcącymi pożreć mózgi żywych ludzi. Stereotyp jakich wiele. A czy zastanawiali... Recenzja książki Wyspa zombie

@Betsy × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Wiesia

2019-12-22

6 /10

Przeczytane Horror 💀 wymienię Posiadam 📚

Wyspa zombie była by fajnym filmem, jako książka jest niestety zbyt mało dynamiczna. Dużym błędem są schematyczne oczekiwania wobec tej powieści (tak było w moim przypadku). Słysząc hasło "zombie", odpala się w głowie pewien szablon postrzegania żywych trupów i walki z nimi. Tu jednak mamy co innego, a mianowicie spojrzenie na świat oczami nieumarłego, Labofnijczyka jak go nazywa autor. Mamy okazję toważyszyć mu od przebudzenia, poprzez odkrywanie własnego ja, szukania sensu i przyczyny istnienia, aż po poszukiwania swojego miejsca na ziemi.

Edit. - Już wiem co mnie uwierało w tej książce - brak emocji!
I to nie emocji głównego bohatera, bo wiadomo takowych nie odczuwał jako zombii, lecz emocji które autor z reguły wzbudza w swoich czytelnikach.
Czytając nie przeżywałam, nie współczułam... Byłam lekko znudzonym biernym obserwatorem tej historii.
Lepiej nie potrafię tego wytłumaczyć, mam nadzieję że komuś ta opinia pomoże w decyzji czytać czy nie.

× 11 | link |