Zapiski oficera Armii Czerwonej

Sergiusz Piasecki
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 33 ocen kanapowiczów
Zapiski oficera Armii Czerwonej
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 33 ocen kanapowiczów

Opis

\"Satyra ta jest opisem polskiej rzeczywistości na Kresach, widzianej oczami \"\"wyzwolicieli\"\". Sergiusz Piasecki w humorystycznej formie pokazał zderzenie się dwóch różnych światopoglądów. Pierwsze wydanie cieszyło się wielką popularnością na emigracji. Opinie czytelników zebrane w bibliotekach i czytelniach na obczyźnie bardzo korzystnie oceniały styl i język tej książki jako najlepszej po Kochanku Wielkiej Niedźwiedzicy. Sposób myślenia i zachowania krasnoarmiejców według opinii czytelników ściśle odpowiadał \"\"wzorom\"\" zapamiętanym przez mieszkańców kresów wschodnich RP z ich spotkań z nimi w okresie wojny. Akcja książki odzwierciedla także polską tragedię - tak ludzką jak i kultury - pod zmieniającymi się okupacjami, na tle których ten czerwony \"\"bohater\"\", zmieniał kolor zależnie od sytuacji, co znacznie mu ułatwił jego zmechanizowany system myślenia i brak wysubtelnionych uczuć.\"
Data wydania: 2007
ISBN: 978-83-88736-89-6, 9788388736896
Wydawnictwo: LTW
Stron: 172
Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Sergiusz Piasecki Sergiusz Piasecki
Urodzony 1 kwietnia 1901 roku na Białorusi (Lachowicze)
Polski pisarz, publicysta polityczny, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej. Piasecki pisał przede wszystkim o rzeczywistości życia na pograniczu polsko-sowieckim ale tworzył również satyry ośmieszające "ludową demokrację". Był nieślubnym dzieckie...

Pozostałe książki:

Zapiski oficera Armii Czerwonej Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy Siedem pigułek Lucyfera Bogom nocy równi Nikt nie da nam zbawienia Spojrzę ja w okno ... Jabłuszko Piąty etap Żywot człowieka rozbrojonego Człowiek przemieniony w wilka Dla honoru organizacji Adam i Ewa Autodenuncjacja Mgła Upadek wieży Babel oraz inne opowieści i opowiastki
Wszystkie książki Sergiusz Piasecki

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Niestety, książka nadal aktualna.

WYBÓR REDAKCJI
30.10.2022

„Teraz dopiero zrozumiałam, że nas tylko tam kochają, gdzie na oczy nas nie widzą.” – to zdanie o armii radzieckiej, a teraz armii rosyjskiej ciągle jest aktualne. Sergiusz Piasecki od 1922 roku pracował dla polskiego wywiadu, a także trudnił się przemytem na granicy polsko-radzieckiej, 17 września był świadkiem wkroczenia Rosjan do Polski. Dzi... Recenzja książki Zapiski oficera Armii Czerwonej

@jatymyoni@jatymyoni × 40

Satyra na czerwonoarmistę

29.06.2023

17 września 1939r. Armia Czerwona wkracza na wschodnie tereny Polski. Wraz z nią pojawia się lejtnant Misza Zubow, który bacznie obserwuje otaczającą go rzeczywistość. Autor wykorzystuje ten fakt oraz wszelkie zasłyszane opowieści, aby pokazać różnicę kulturową między Rosjanami a mieszkańcami kraju cywilizowanego. Obywatele Rosji Radzieckiej przes... Recenzja książki Zapiski oficera Armii Czerwonej

@Remma@Remma × 25

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Anjo
2023-09-28
7 /10
Przeczytane ✅ Literatura faktu, reportaże, biografie, autobiografie.

Zapiski…” to satyryczny obraz przesiąkniętego radziecką propagandą młodszego lejtnanta Michaiła Zubowa, służącego na Kresach Wschodnich.

Piasecki w dość groteskowy i prześmiewczy sposób ukazał mentalność przeciętnego sowieckiego żołnierza, którego zachowanie w zderzeniu z totalnie obcą mu rzeczywistością, potrafi czytelnika dobrze rozbawić. Komiczne są szczególnie sytuacje, wynikające z nieznajomości przez niego zasad działania powszechnie w Polsce używanych w tym czasie urządzeń (jak np. kran z ciepłą wodą lub wanną), czy niewiedza na temat tego, jak należy jeść banany. Takich śmiesznych sytuacji w książce są dziesiątki i choć można się przy nich porządnie ubawić, to budzące grozę zakończenie książki jak i przemyślenia jakie po sobie pozostawia, wesołe już tak bardzo nie są...

Do pewnego momentu czytało się to dobrze. Później już nie mogłam strawić postaci głównego bohatera. Drażnił mnie jego szczeniacki sposób myślenia i zmiana poglądów zależnie od sytuacji politycznej na Kresach. Raz kocha Hitlera, nienawidzi Stalina a za chwilę Hitler jest "be", a Stalin "cacy". Taka chorągiewka, która wieje raz w te, raz we w te,wedle własnego widzimisię i wygody... Tragikomedia.


× 18 | Komentarze (2) | link |
@Sargento_Garcia
2019-11-16
8 /10
Przeczytane Historia powieść historyczna

Książka która powinien przeczytać każdy.
Autor przedstawia czytelnikowi oficera Armii Czerwonej który we wrześniu 1939 wkracza do Wilna. Porucznik Zubow to produkt propagandy i socjalistycznego wychowania w Rosji, wg. której w Polsce żyli wyłącznie burżuje gnębiący lud pracujący miast i wsi. Jego zetkniecie ze stylem życia polaków na kresach wschodnich doprowadza m.in do tego że:
- obwiesza się zegarkami i robi zdjęcie aby pokazać rodzinie jaki teraz jest bogaty,
- kupuje biały chleb na kilogramy, nie wierząc że tak można było robić
- zabija pasażera w pociągu chcącego napić się z termosu myśląc że on odkręcał bombę.
W pewnej chwili czytelnik uświadamia sobie, że całe rzesze takich oficerów "wyzwalała" nasze miasta i wsie!

× 6 | link |
@Zuell_Zuell
2019-11-11
9 /10
Przeczytane Literatura piękna -- polska

– Czy ty wiesz, kto to jest Stalin?
– Wiem dobrze – powiedziała. To mnie bardzo się spodobało, więc ja ją po główce pogłaskałem i cukierka jej dałem.
Powiadam:
– To bardzo dobrze, że wiesz. Ale powiedz mi dokładnie, kto on jest?
A ona mówi głośno i wyraźnie:
– Tyran i krwiopijca, który razem z Hitlerem chce zniszczyć świat i zrobić wszystkich niewolnikami, tak jak w Rosji.
Ja od razu spociłem się. Z miejsca wstałem. Obejrzałem się. Potem drzwi otworzyłem, żeby zobaczyć czy w sieniach kogoś nie było, czy ktoś jeszcze nie słyszał jej słów... Tchu mi zabrakło. Pomyślałem sobie, ludzie uczciwi, takie rzeczy gadać na Stalina i Hitlera, na zbawców ludzkości! Do czego doprowadzili dziecko burżuje! Ale na szczęście nikt tego nie słyszał. Długo patrzyłem ja ze zdziwieniem na Zośkę. Pierwszy raz w życiu coś podobnego posłyszałem.
Potem spytałem ja jej:
– Kto ci to powiedział: tatuś, mamusia czy Julka? A może w szkole to słyszałaś?
A ona mówi:
– Nikt mi tego nie powiedział, ale wiemy wszyscy... I wy też wiecie, tylko udajecie, że nie, bo się boicie waszego NKWD.
Ja jej na to nie odpowiedziałem, ale od tamtego czasu zacząłem i jej się bać. W dziesięciu lat wieku jest już tak zatwardziałą faszystką i angielską agentką!
_________________________________________________________

Książka łatwa w odbiorze i interesująca. I poruszająca bardzo, dająca do myślenia. W konwencji dowcipnej satyry, ale szok i gorycz zabija i śmiech, i uśmiech. ...

× 4 | link |
@Catta
2019-11-24
10 /10
Przeczytane U mnie Z antykwariatu Autorzy z przedwojnia Półka J Półka M Arcydzieła

Piasecki Sergiuszu,
Wielki Ty Geniuszu!

Na tym koniec, gdyż w przeciwieństwie do lejtnanta Zubowa jestem świadoma braku talentu poetyckiego.

„Zapiski…” to genialna satyra na bolszewizm i jego produkt – mentalność człowieka wychowanego przez propagandę tego systemu. Człowieka przez system ten zdeprawowanego. Deprawacja Zubowa jest totalna i nieodwołalna. Dlatego w jakichkolwiek nie znalazłby się okolicznościach, w każdych warunkach, jest zawsze tak samo niebezpieczny dla otoczenia.

A z kopalni bon-motów lejtnanta:
„Jak ten, kochany, malarz Hitler i nasz OJCIEC Stalin razem wymalują świat na czerwono, toż to będzie cudnie!”
No, to wymalowali.

Nie mogę się zgodzić z opiniami, wedle których książka ma wymowę rusofobiczną. To nie satyra na Rosjan, lecz na bolszewików. Dosyć istotna różnica. A przerysowanie jest jednym ze środków właściwych satyrze.

I jeszcze coś. Zarzut, jakoby Piasecki napisał książkę, aby przypodobać się londyńskiej emigracji, jest nie tylko chybiony, ale przede wszystkim krzywdzący. Piasecki przymierał głodem, wyniszczony pobytem w przedwojennych więzieniach chorował i przedwcześnie zmarł. A pierwowzorów lejtnanta poznał kilku, jeszcze w 1940 roku i to wówczas narodził się pomysł napisania satyry na Sowietów. Czytelnicy pierwszego wydania dobrze pamiętali, co wyprawiali bolszewicy w 1920 i po 17 września 1939. I jakoś spójne mieli te wspomnienia z „Zapiskami..”. Zainteresowanym polecam biografię autors...

× 3 | link |
@ilonka.x
2021-09-26
8 /10
Przeczytane

Według mnie nie ma na rynku zbytnio książek przy których można się choć trochę pośmiać, bo zazwyczaj są tylko fragmenty dlatego też takich już przestalam szukać. Ta książka przypadkiem wpadła w moje ręce,bodajżezz polecenia i cieszę się że dałam jej szansę, naprawdę się uśmiałam, co było straszne na tle wydarzeń historycznych. Zazwyczaj książki z tych czasów czytalam z zaciśniętym żołądkiem a ta jest do pochłonięcia na raz... Myślę że na dniach dam jej znów wrócić na półkę "książek do przeczytania"

× 3 | link |
@SYSTEM
@SYSTEM
2007-05-17
10 /10
Chcę przeczytać

Można ją wchłonąć za jednym podejściem. Ciężko jest się od tej historii oderwać. Przerażający jest fakt że książka ta często bawi. Napisana w formie pamiętnika historia sowieckiego żołnierza. W tle drastyczne zmiany na arenie politycznej i szokujący dla stacjonującej na polskich ziemiach armii radzieckiej zwrot frontu. Całość w niesamowitej formie. Gorąco polecam.

× 3 | link |
@jerzykgr
@jerzykgr
2010-12-30
10 /10
Przeczytane Nowe

Książkę polecono mi w księgarni. I była to rekomendacja jak najbardziej uzasadniono. . Obraz indoktrynacji jednostki, przedstawiony przy pomocy niepowtarzalnego języka. Ciekawa forma przekazu. Po kilku linijkach wiedziałem, że przeczytam całość.

× 3 | link |
@Sasi89
@Sasi89
2011-10-20
10 /10
Przeczytane

A mnie wcale Miszka nie denerwował. Nie przerażało mnie to, że książka bawi, bo mimo tła historycznego to groteska (w dodatku piekielnie dobra), a groteska bawić musi i kropka. Najlepszy fragment? Brytyjskie NKWD wydusiło ze mnie kilka łezek.

× 3 | link |
@Muflok
@Muflok
2012-01-04
10 /10
Przeczytane

Brytyjskie NKWD może, ale już NKWD w USA rozbroiło mnie kompletnie.. No i fragmenty o tym jak Miszka umawiał się z "burżujką" :)

× 3 | link |
@pedro
@pedro
2007-06-01
8 /10
Przeczytane

Naprawdę zmienia sposób myślenia o rosji z czasów 2 wojny i mentalności ludzi tam mieszkających. Nasuwa się jedno słowo: barbarzyńcy.

× 2 | link |
IR
@Inqba
2007-05-17
10 /10
Przeczytane

ksiazka z pewnoscia warta polecenia, czyta sie jeden wieczor a mysli o niej przez miesiac.

× 2 | link |
@zuszka60
2019-12-01
3 /10
Przeczytane Rosja

Jedna z tych książek, które dość długo czekały w kolejce pośród odłożonych do „chcę przeczytać”. No i nareszcie trafiła w moje ręce. Czyta się ją bardzo szybko, nie ma w niej momentów znudzenia, potrafi wywołać uśmiech (szczególnie jej początek), ale i wielką gorycz.
Styl i język fantastycznie oddają klimat czasów i powodują, że zamierzenia autora trafiają w te punkty czytelniczej duszy, w które według autora powinny. Nie mam wątpliwości, że Piasecki tę książką osiągnął swój cel - idealnie przekazał czytelnikom swą niechęć do bolszewickiej ideologii. Bohater powieści - oficer Armii Czerwonej świetnie oddaje mentalność czerwonoarmiejców - ich sposób myślenia, bezkrytycyzm ideologiczny i permanentny strach zduszający każdą najmniejszą cząstkę człowieczeństwa - wszystko to jakże skutecznie wpojone przez komunistyczną propagandę. I tu kończy się to, co w książce mnie tak zafascynowało.
Druga strona powieści wzbudziła we mnie ogromny niesmak. To, co mnie w książce BARDZO razi, to obraz Polaków przedstawiony przez autora, Bo oto na tle brudnych, śmierdzących, zawszonych i zacofanych Rosjan pojawiają się ludzie nienaganni i kryształowo czyści, wielkoduszni i wspaniałomyślni, zupełnie pozbawieni wad. Jedyną ich słabością jest bezgraniczna miłość do wroga, którą okazują na każdym kroku.
Wiem, wiem - ta książka to satyra. Ale w moim mniemaniu wszystko ma swoje granice.
Za tę stronniczość i rusofobię książka nie ma u mnie szans na wyższą ocenę.

× 1 | link |
@stalowamagnolia
2023-05-08
Przeczytane

Niby śmieszno, ale jednak straszno. Może właśnie dlatego książka robi takie wrażenie.

× 1 | link |
@djabliczk4
@djabliczk4
2009-09-14
10 /10
Przeczytane

genialne..

| link |
@Pablopan
@Pablopan
2011-01-06
10 /10
Przeczytane

Super!!!

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Jak ten, kochany, malarz Hitler i nasz OJCIEC Stalin razem wymalują świat na czerwono, toż to będzie cudnie!
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl