Opinia na temat książki Plecy, które chcę kopnąć

Samotność dotyka o wiele więcej osób niż nam się wydaje. Najbardziej można ją odczuć w szkole, bo często zdarza się, że zostajemy odrzuceni i nie udaje nam się zaprzyjaźnić z kimkolwiek. Risa Wataya daje nam możliwość wczucia się w historię Hatsu i zrozumienia jak wygląda samotność oczami nastolatków.

Główna bohaterka zostaje odrzucona przez swoją przyjaciółkę, ponieważ ta chce należeć do jakiejś grupy. Przypadkiem udaje jej się nawiązać kontakt z drugim klasowym odrzutkiem. Ninagawa to wielki fan znanej modelki Orichan, która Hatsu miała okazję zobaczyć w rzeczywistości. Chłopak chce wyciągnąć jak najwięcej informacji i spotykają się coraz częściej. To przyjaźń czy jedynie obsesyjne pozyskiwanie informacji o swojej idolce?

Dwie osoby, które kompletnie inaczej próbują sobie radzić z samotnością. Ninagawa zanurza się we własnym świecie, gdzie liczy się tylko Orichan, a Hatsu, mimo że nie chce tego przyznać, próbują zwalczać samotność będąc z chłopakiem. Bohaterka zdaje sobie jednak sprawę z tego, że dla Ninagawy nigdy nie będzie ważniejsza niż modelka, co zadaje jej kolejny cios.

Książka opowiada przede wszystkim o tym jak samotność wpływa na nastolatki i jak próbują sobie z nią radzić. Bycie samemu, gdy wszyscy naokoło mówią, że to "najlepszy okres w naszym życiu" jest niesamowicie ciężkie. Mamy w książce też przypisy, co pomaga nam zrozumieć fabułę. Do tego autorka opisała drobiazgi, dzięki którym wczuwamy się jeszcze bardziej w historię i czujemy atmosferę, która chciała nam przekazać.

Książka jest zdecydowanie dla wszystkich, bo przecież nie tylko nastolatki mierzą się z problemem, którym jest samotność.

⭐⭐⭐⭐/5