Cytaty Bernard Dumont

Dodaj cytat
Czasem trudno jest wytłumaczyć dziecku coś, czego nawet nie możemy zrozumieć my sami.
Prawda znajdowała złośliwą radość w ukrywaniu się za rzeczami oczywistymi. Wszyscy kiedyś wpadamy w tę pułapkę!
Kiedy nie starcza rozumu, bardzo często zastępuje go nienawiść.
Ten, kto spędza życie na patrzeniu wstecz, zawsze w końcu zderza się ze swoją przyszłością.
Młodość jest silna. Ona sama kształtuje wspomnienia.
I z jabłka cudownego co złotem połyska,
Złocistych nasion czworo ku górze wypryska...
Jedno ogniem rozpala niebiosów przestwory,
Śląc w niepamięci otchłań zwady, kłótnie, spory...
Ziarno drugie wzbudziło wichrów wir szalony,
Co woń ziół, traw i kwiatów rozniósł w świata strony...
Trzecie ziemską skorupę, trzęsąc i kołysząc
Tchnęło całą moc życia w białych ptaków tysiąc...
Ostatnie ziarno padło w wody przezroczyste,
I napełniło życiem ich tonie przejrzyste...
I niesnaski umknęły kędyś na kraj świata,
A nad krainą zefir pokoju ulata!...
Oto jasnym się staje ów sekret wszechrzeczy,
Który to jabłko złote miało w swojej pieczy.
Ziarenka w twojej myśli istnieją uśpione,
I wyborem twym w cud lub zło będą obrócone!!
Brutalność bawi tylko głupców.
Letni deszcz jest jak szczęście- zawsze przemija.
- Nie rozumiem, dlaczego kazano nam robić te nocne obchody!?
-Nie łam sobie głowy na próżno, stary! Umysł pana jest jak sakiewka biedaka... Nic tam nie znajdziesz!...
Wszechświat przyjmuje taki kształt, jaki istota ludzka nadała realności za pośrednictwem swoich myśli!
Letni deszcz jest wart tyle, ile deszcz pocałunków.
-Nigdy nie znajdziesz się u celu, mały rudzielcze...Nigdy!... Ha ha ha
- Jesteś moim przeznaczeniem, Narcyzie! Zrób coś!
- Modlę się Hugo... Modlę się!
© 2007 - 2024 nakanapie.pl