Dom Tajemnic recenzja

Eleanor, Kordelia i Brendan to część rodziny, która właśnie przeżywa swój kryzys. Zmuszeni zmienić miejsce zamieszkania, niespodziewanie trafiają na niezwykle korzystną ofertę zakupu pewnej wiktoriańskiej rezydencji u szczytu urwiska. Nie jest to jednak przypadek, a chęć odegrania się za wydarzenia przeszłości.
Wkrótce do trójki rodzeństwa dołączają bohaterowie książek Denvera Kristoffa.
Pisarz ten stworzył wiele powieści, a jedna ze scenerią groźniejszą od drugiej. Sam fascynował się też o wiele bardziej mroczniejszą literaturą i to ona teraz spowija czarem czarnej magii życie nowych lokatorów wiktoriańskiego domu, kiedyś nad urwiskiem z widokiem na most Golden Gate, teraz zagubionego gdzieś w światach powieści.

Zawsze jest tak samo lub bardzo podobnie. Trójka rodzeństwa jak w serii Niefortunnych Zdarzeń. Nowy start czyli przeprowadzka do innego domu, pełnego nieodkrytych tajemnic - najlepiej pozostawionego przez jakiegoś sławnego lecz zapomnianego jegomościa (Strych Tesli). Obok tego Dom Tajemnic ma też coś więcej do zaoferowania.

W akcji przeplatają się miejsca, czasy i bohaterowie z różnych światów. Obok krajobrazu rodem z Parku Jurajskiego znaleźć się może bitwa powietrzna z czasów pierwszej wojny światowej. Przemieszały się bowiem książkowe światy pewnego autora i pierwszego właściciela tego starego, wiktoriańskiego domu w San Francisco.

To opowieść wyobraźni Chrisa Columbusa i są chwile, gdy rozgrywająca się wydarzenia przypominają ułamek sceny z tak wiele razy oglądanych filmów o Harry'm Potterze (Harry Potter i Komnata Tajemnic).

W perspektywie tego, przez co przechodzi Dom Kristoffa, faktycznie rezydencja ta musi być magiczna. Dom to punkt centralny. Kryje tajemnice, jest niebezpieczny, ale z czasem to jedyna pewna przystań na przestrzeni przeplatanych historii pisarza. Niespodziewane przeniesiony domu, w środku głuszy czy płynący wzdłuż nurtu rzeki, to także zaskoczenie dla postaci zamieszkujących powieści. Przed atakami wojowników czy piratów także trzeba się bronić, wykorzystując wszystkie dostępne środki, a tutaj przypomina się już inny film reżyserowany przez Chrisa (Kevin sam w domu, Kevin sam w Nowym Jorku).

Nadmiar przygód potrafi zmęczyć nawet młodych bohaterów. Tak samo dzieje się i z dorosłym czytelnikiem. Nieprzerwany ciąg nagłych zwrotów akcji uświadamia jak ważne bywają te chwile, które pozwalają choć zaczerpnąć oddech. Jeśli chodzi o literaturę dziecięcą, tutaj nadmiar akcji jest najczęściej pożądany.

"To nowa książka Rowling?" - pyta przyjaciółka. Nie, to tylko rekomendacja na okładce, ale umieszczona w taki sposób, że przyciąga o wiele bardziej niż nazwiska autorów na górze okładki. Cieszę się, że zwróciła i moją uwagę, bo to pełna przygód opowieść, często ze scenerią o wiele mroczniejszą niż to zazwyczaj bywa, ale czasy też się zmieniają.