Opinia na temat książki Dzieciństwo Jezusa

Cóż, podziwiam osoby, które coś zobaczyły w „Dzieciństwie Jezusa”, ja nie zobaczyłam nic szczególnego. Ot, taka sobie historia o mężczyźnie (Józefie?), który podejmuje się wychowywać nieswojego syna, kobiecie-matce (domniemanej i nieszczególnie sprawnej wychowawczo) i wyjątkowym chłopcu Davidzie/Jezusie. Akcja dzieje się wszędzie czyli nigdzie, w utopijnym kraju pełnym życzliwości (akurat tego mamy tak mało, że tęskniłabym za takim światem), a jednak bez namiętności, miłości, trudnych pytań i wątpliwości. Czy to świat bez Boga, jak napisano na okładce? Może i tak, ale jakoś nie wydaje mi się to głównym motywem tej historii. „Dzieciństwo Jezusa” czytało się łatwo, ale było mdłe w smaku. Nie chwyciło mnie ani za serce, ani za rozum.