Granice relatywizmu w filozofii moralności

Każdy badacz najnowszych dziejów polskiej filozofii zgodzi się ze stwierdzeniem, że duży wpływ na sposób i styl uprawiania filozofii dwudziestego stulecia w Polsce miała założona przez Kazimierza Twardowskiego Szkoła Lwowsko-Warszawska. Twórca Szkoły przejął od swego mistrza Franciszka Brentany umiłowanie filozofii jako królowej nauk i przewodniej gwiazdy życia. Szkołę rozsławili tej miary myśliciele, co: Alfred Tarski, Stanisław Leśniewski, Jan Łukasiewicz, Tadeusz Kotarbiński, Władysław Tatarkiewicz, Tadeusz Czeżowski, Władysław Witwicki, Kazimierz Ajdukiewicz, Izydora Dąmbska, Stefan Świeżawski, Roman Ingarden i inni. Szkoła wydała także znakomite osobistości w innych dziedzinach nauki (psychologia, medycyna, pedagogika, filologia klasyczna, historia sztuki, polonistyka, językoznawstwo. germanistyka, krytyka literacka). Wiele z tych osób wyjechało do różnych krajów, gdzie kontynuowali swoją karierę naukową. Do następnego pokolenia Szkoły zalicza się m. in. Marię Ossowską i Iję Lazari-Pawłowską. Ta pierwsza stworzyła nową dziedzinę wiedzy, a mianowicie naukę o moralności, w której poddała krytyce tzw. relatywizm etyczny. Maria Ossowska nie doczekała się dotąd opracowania monograficznego, choć jej twórczość stanowi ważny element polskiej filozofii analitycznej, zwłaszcza że porusza ona tematy, które są aktualne także w dzisiejszych czasach. Ciekawe pozostaje zagadnienie, w jakim stosunku pozostają jej poglądy do tradycyjnej filozofii chrześcijańskiej. Jednym z badaczy, który podjął się takiego zadania, jest ks. Rafał Masarczyk, absolwent Wyższego Seminarium Duchownego Księży Salwatorianów w Bagnie i student Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Owocem jego pracy badawczej była rozprawa doktorska pt. Granice relatywizmu w filozofii moralności Marii Ossowskiej, obroniona w tejże Uczelni w 2004 roku. Niniejsza publikacja książkowa stanowi nieco zmienioną wersję tejże rozprawy doktorskiej. Zawarty w temacie problem rozwinął autor w dwóch rozdziałach. W pierwszym ukazał naukę o moralności na tle nurtu filozofii analitycznej. Dla przedstawienia specyficznych poglądów badanej autorki ks. Masarczyk poruszył w nim także problem granic, jakie uczona określa w swojej dyscyplinie.