Opinia na temat książki Opium w rosole

"Opium..." to chyba moja najukochańsza część serii. Czytam ją już po raz 15sty na pewno. A może i więcej. Zawsze od deski do deski i zawsze w tych samych miejscach wybucham niepohamowanym śmiechem ;D Chyba tylko "Sprężyna" dorównuje w moich oczach tej książce. Przy czym "Opium..." ma przewagę z tym, że akcja dzieje się w tak specyficznym czasie dla Polski. Obejście cenzury pisząc o stanie wojennym to mistrzostwo świata! A oto Geniusia w swej najlepszej formie: ;););););) "(...) - Mówiłaś przecież, że tatuś i mamusia umarli, tak? -Mówiłam? -Mówiłaś. I że tatuś uczy cię wierszyków, też mówiłaś. Więc ja tego nie rozumiem. -Ja też - stwierdziła Genowefa - ale to naprawdę tatuś mnie uczy tych wierszyków. Żebym mówiła przy gościach. -Pewnie jaki pijus - przemówił najstarszy z wąsatych synów. - Mam racje, mała? Tata lubi wypić, nie? -Lubi - przyznała dziewczynka - Bardzo dużo pije... - A widzi ojciec! - powiedział najstarszy syn z posępnym triumfem. - Ja znam życie. -....Herbaty. A najwięcej to kawy - uzupełniła Genowefa, kołysząc się na piętach (...)