Opinia na temat książki Sekret hiszpańskiej pensjonarki

Autor swoją twórczość określa mianem literackiego pijaństwa bądź powieściowego chuligaństwa. Tutaj zgadzam się całkowicie. Bohaterem jest …. w sumie trudno określić, bo nawet nie poznajemy jego imienia, za to poznajemy całą jego rodzinę, pełną różnic. On sam jest lumpem, wypuszczonym dopiero co z zakładu dla obłąkanych. I ten bohater rozpoczyna śledztwo. Fabuła kryminalna jest tłem, sprawa zaginięcia dwóch dziewczynek ze szkoły zakonnic i zagadkowy powrót rozwiązuje się wprawdzie na końcowych kartach, nie jest jednak, ani zaskakujący, ani fascynujący. Co według mojej subiektywnej oceny, jest plusem – to język. Jest rewelacyjny, z jednej strony prosty, z drugiej barwny i elokwentny. Autor umiejętnie zwalnia by raczyć „przemówieniami”, które zadziwiają.
Nie wiem jak ocenić książkę, z jednej strony „kryminał” z drugiej strony specyficzny język, który może się podobać. Mnie nie do końca zauroczyła, ale na półce mam całą serię, więc wrócę.