Opinia na temat książki Suicide Sp. z o.o

Jak przyjemnie dostać w ręce książkę nietypową, która wciąga od pierwszej strony i pozwala zrozumieć, że jej autor:
1. posiada niewyobrażalny potencjał imaginacyjny!,
2. musiał pracować w korporacji,
3. trzeba na niego uważać...

Można Jego książkę czytać „dla śmiechu” ale można i „na poważnie” (i w tym jej wyjątkowość, w tym sukces). Kamil Bednarek doskonale łączy oba te nurty, przemycając pod płaszczykiem diabelskiej korpo-gatki zupełnie niediabelskie przesłanie (nie będę go tu zdradzać; mnie pozytywnie zaskoczyło i pozostaje mi tylko bić autorowi brawa za pomysłowość i - ODWAGĘ). I właśnie to „drugie dno”, ten ukryty i całkiem nas serio poczyniony zamysł powoduje, że „Suicide sp. z o.o.” nie jest mdłą papką, która żeruje na tych czytelnikach, którzy skuszą się rewelacyjną skądinąd okładką albo formą książki, napisaną jako sztuka – wieloaktową, z didaskaliami i całą sceniczną obudową.
Sprytny, formalny zabieg, nie jest sztucznym udziwnieniem. Wręcz na odwrót - wydaje się, że inaczej by to "nie wyszło"! W połączeniu ze świetnie oddanymi realiami firmowych szkoleń, openspejsami i sypaną kawą oraz rzeszą klientów, którzy trafili tu jako samobójcy, dało to iście wybuchowy, diaboliczny w istocie efekt końcowy. Bednarek nawiązuje do współczesności, celnie bodzie (sic!) i wbija szpile, w dobrym i wyważonym stylu naigrywa się z przywar i ludzkiej typologii oraz języka, którym posługują się firmowe trybiko-korpo-ludki oraz ich menadżerowie. Stwarzając system karania grzechami nieszczęśników doprowadził tę procedurę do szczytów korporacyjnego absurdu. Nawet mnie, który z „korpo” nie miał do czynienia, nie trudno było wejść w atmosferę prowadzonego przez Żniwiarza spotkania (przystąpiłem do prędkiego czynienia notatek, choć zdaje się, że to było zabronione)…

Literatki i literaci i Wy, diablątka złośliwe, czytajcie Suicide! Dział HR zerka!