A niech to żółwie tasmana recenzja

"Opowiadanie prezentuje o wiele szerszy problem-problem wyboru, przed którym każdy przecież w życiu staje. Nie na leży jednak u Londona szukać 'recepty na życie' ; decyzja zawsze będzie osobistym wyborem człowieka. Sympatie autora są wszakże oczywiste; przedstawiając kontrastujące ze sobą pod każdym względem postacie dwóch braci, Toma i Fryderyka, a także wyraźnie różne sylwetki ich córek- Polly i Mary, London doprowadza nieustannie do ścierania się dwóch światopoglądów, cieplejsze uczucia zachowując jednak dla Toma, Fryderykowi pozostawiając zrozumienie i współczucie. W każdym bowiem człowieku ścierają się dwie postawy, dwa style życia; każdy zadaje sobie pytanie, czy wykorzystał odpowiednio swoje życie, czy je właściwie 'przeżył', czy potrafi- jak mówi Polly- 'machnąć na wszystko ręką?Albo się upić? Albo palić aż do odurzenia? Albo tańczyć do upadłego? Albo wspiąć się na tylne łapy i zrobić oko do Pana Boga jak do dobrego kumpla?' "