Ciemnia recenzja

Kolejna część przygód dzielnego nauczyciela języka angielskiego, Jima Rooka z West Grove Community College. Wraca on z Waszyngtonu po bliżej nieokreślonej tragedii, która wydarzyła się w stolicy USA. Zdruzgotany wraca na stare śmieci, aby posklejać swoje rozsypane na kawałki życie. Postanawia raz na zawsze skończyć zabawy z duchami. Jednak przed przeznaczeniem nie można uciec...

W płomieniach ginie dwoje uczniów, których Rook nie zdążył nawet jeszcze poznać. Na ścianie w miejscu tragedii pojawia się tajemniczy wizerunek ofiar, wyglądający jak zrobiona fotografia. W płomieniach staje również kotka Jima - Tibbles Dwa. Tajemnicze wydarzenia wydają się mieć coś wspólnego z portretem dziewiętnastowiecznego dagerotypisty, Roberta H. Vane`a, który wisi w nowym mieszkaniu Jima. W ten sposób Jim wraz ze swoimi uczniami będzie zmuszony walczyć z kolejną postacią zła...

W tej części poziom jest nieco zaniżony. Brak ciekawszych i wyrazistszych postaci, a duch, który opisany jest przez Mastertona nie straszy, ale śmieszy swoją aparycją. Od powieści oczekujemy czegoś więcej, lecz tym razem nie dostaniemy niczego szokującego ani przyciągającego uwagę, nie ma nawet czegoś, co by nas przeraziło.