Klara i słońce recenzja

Klara raz stanowi część sklepowej wystawy, a kiedy indziej stoi daleko od okna. Zawsze jednak czeka na dwie rzeczy: na słońce i na dziecko, które wybierze ją na swoją SP. SP to „Specjalni Przyjaciele”, AI, sztuczna inteligencja mająca zapewnić towarzystwo nastolatkom. Klara czeka na swojego właściciela – a czekanie zawsze skłania do refleksji, nawet androida.
Tymczasem bohaterka uczy się, ile tylko może. Spogląda na ulicę, śledzi naszą gwiazdę i ludzi, bo to o nich musi dowiedzieć się jak najwięcej.
Obserwuje świat. W jej androidowych oczach jawi się piękny, oświetlany metafizycznym, życiodajnym Słońcem, ale i bardzo smutny, przeżarty samotnością, niechęcią, odrzuceniem, niezdrowym wyścigiem za dobrem materialnym. Pewnego dnia przed wystawą pojawia się Josie. Jej uśmiech jest ujmujący, bije od niej blask dobroci. Klara zauważa coś jeszcze, Josie chodzi zupełnie inaczej niż pozostałe dzieci...
Klara jest robotem, więc pozostaje wolna od wszelkich kulturowych i cywilizacyjnych przyzwyczajeń i uwarunkowań. My, ludzie podobno dokładnie ten świat znamy. Czytając, jednak uświadamiamy sobie, że coś poszło nie tak. Czytelnik niejako zostaje przez Ishiguro zmuszony, by zastanowić się, co utraciliśmy jako gatunek; pomyśleć, jak bardzo przeżarł nas współczesny świat, odbierając dziecięcą naiwność i niewinność. Autor stawia ważne pytania: czym jest człowieczeństwo, jak bardzo nas ten świat nie kocha, że obdarzył nas rozumem, świadomością, czy rzeczywiście posiadamy duszę?
Warto zapamiętać ten fragment: "W takim razie po­zwól, że zadam ci inne py­ta­nie. Czy wie­rzysz w coś ta­kie­go jak ludz­kie serce? Nie cho­dzi mi oczy­wi­ście o organ. Pytam o serce w zna­cze­niu me­ta­fo­rycz­nym. O ludz­kie serce. My­ślisz, że coś ta­kie­go ist­nie­je? Coś, co czyni każ­de­go z nas je­dy­nym i nie­po­wta­rzal­nym?"
Powstała wiec powieść SF o samotności, relacjach międzyludzkich, uwadze i śmierci. Historia pełna niedopowiedzeń, tropiąca emocje, nie wydarzenia. Cechuje ją prostota języka, minimalizm i mówienie wprost o emocjach. "Klara i Słońce" - cudowna książka.