Dom mordu recenzja

Nie wiem, jak to się stało, ale od dziecka pasjonuje mnie ten gatunek szeroko pojęty, jako groza.
Będąc małą osóbką odkryłam te małe książeczki z potwornościami na okładkach, im bardziej obrzydliwe i komiczne, tym lepiej.
I tak zakochałam się w Guy N. Smith i miłość ta trwa do dzisiaj.
Wydawnictwo Dom Horroru zrobiło mi nie lada frajdę wydając go na nowo!! 🔥😈
„Dom mordu” to zbiór jedenastu opowiadań mistrza.
Przepiękny wstęp do książki zawdzięczamy Rafal Galfryd Gluchowski. Zrobił kawał dobrej roboty, jak przystało na prawdziwego wielbiciela i oczywistego znawcę gatunku!!
Nie będę opisywać tych opowiadań i silić się na ocenę każdego z osobna, gdyż szkoda mi, odbierać Wam przyjemność z obcowaniem z tymi fascynującymi bohaterami.
Muszę dodać, iż nie jestem fanką opowiadań. Po stokroć wolę dłuższe formy, lecz nie mogłam koło tego zbioru przejść obojętnie.
Są tu dwie, moim zdaniem świetne historie. Jedną jest „Warszawska wiedźma”, drugą tytułowy „Dom mordu”.
Jako podsumowanie, tym razem przytoczę cytat z autobiografii Guy’a, który zamieścił dla nas Rafał.
„Wszystko, co można powiedzieć, to że dostajesz to, co widzisz. Nie mam żadnych pretensji, aby stać się czołowym autorem i nigdy nie miałem. Opowiadam dobrą historię a wielu czytelników mówi mi, że moje książki ich bawią.Mają to robić.”

Dobrej zabawy kochani!!