Florenckie lato recenzja

„Florenckie lato” to powieść obyczajowa, osadzona w XXw. na progu II wojny światowej. Już na samym początku urzekła mnie okładka. Cudowny ogród pełen zieleni, zawsze chciałam taki mieć. Książkę można przypisać romansowi historycznemu, a sama autorka Judith Lennox z wielkim sukcesem odnalazła się w tamtych czasach. Autorka zadebiutowała już kilkoma powieściami. W Polsce ukazały się również „Wszystkie moje siostry” oraz „Trudne powroty”.
„Florenckie lato” , pełne ciepła i uroku- tak swój pobyt we włoskiej posiadłości Villa Millafiore wspomina siedemnastoletnia Tessa. Po śmierci ojca wraz z siostrą Freddie i matką mieszkają we Florencji. Powieść rozpoczyna się prologiem i znajdujemy się w 1933 roku. We florenckich ogrodach życie płynie wolniej. To tutaj Tessa poznaje swoją pierwszą miłość ,Guida Zenetti. Jednak losy głownej bohaterki, jej siostry i ukochanego pokrzyżuje wybuchająca w 1939 roku wojna. Tessa to zawodowa i sławna modelka. Żyje pełną życia, nie licząc się niczym. Przyjęcia, spotkania i sesje fotograficzne są na początku dziennym . Razem z Freddie, dobrze się rozumieją i wspierają, obecnie mieszkają w Anglii. Pewnego dnia podczas wizyty Tess w szkole Freddie, poznaje przystojnego MIllo. Ich znajomość zaowocuje wieloma problemami. Wszystkim sielankom, przykrym wspomnieniom, naprzeciw stanie wybuch wojny. Tess odczuje nowe powołanie, Freddie będzie musiała szybko dorosnąć, a życie przestanie się toczyć swoim rytmem.
Moje zdanie o tej książce jest jak najbardziej pozytywne. Nie przeraziła mnie nawet ilość stron, których jest aż ponad 590. Czytało się ją bardzo miło i stosunkowo szybko. Przeczytałam ją w ciągu kilku dni. Autorka powieści skupia się na trzech postaciach, Tessie, Freddie i Rebecce, którą poznajemy w dalszych częściach. Dzięki temu zabiegowi, poznajemy myśli i uczucia każdej bohaterki. Powstało coś na wzór pamiętnika pisanego narratorem trzecioosobowym. Natomiast w całej powieści wyróżniamy:
• Zauroczenie Oxfordshire, Anglia 1937
• Anioł Rebekki* 1938-1939
• Złota młodzież 1940-1944
• Wychodzenie na zewnątrz 1945-1951
Jak widzimy akcja powieści toczy się na przestrzeni kilkunastu lat. Razem z bohaterami poznajemy nowych, coraz to innych ludzi, starzejemy się, patrzymy jak zmienia się ich charakter, sposób myślenia, przede wszystkim odkrywamy ich wnętrze. Razem z postaciami książki znajdujemy się we Włoszech ale i również w Anglii. Książka bardzo mile mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się, że bardzo mi się spodoba, szybka i bardzo zaskakująca akcja spowodowała, ze nie nudziłam się przy jej czytaniu. Autorka niesamowicie odwzorowała życie w latach przedwojennych, przeniosła mnie w inną epokę. Pokazała jak ogromna może być potęga miłości, siła wyrzutów sumienia, poczucie bezradności i chęć pomocy. Polecam każdemu, kto chciałby poznać niesamowitą historię trzech kobiet.