Gotuj z Papieżem recenzja

Muszę przyznać, że z Jakubem Ćwiekiem do czynienia mam po raz pierwszy. Wiele razy byłem blisko zabrania się do lektury „Kłamcy” czy to za namową kolegów, czy dobrej recenzji Strażnika. Lecz, jak to w życiu bywa, zawsze pojawiało się coś innego, co przykuwało moją uwagę. Tak więc, gdy zobaczyłem „Gotuj z papieżem”, pomyślałem: „czemu nie?”. W końcu co innego, jak zbiór opowiadań, opowie najlepiej o stylu autora w różnych tematycznie tekstach?

Zaczęło się naprawdę dobrze. Na przystawkę poszło jedno z najlepszych opowiadań zbioru – tytułowe „Gotuj z papieżem”. Dwóch studentów otrzymuje spadek po wuju podróżniku. Zawiera on wiele listów, opisów wypraw, a przede wszystkim przyprawy i przepisy kucharskie. Wśród fotek znajdują się takie, na których wujek stoi ramię w ramię z Janem Pawłem II. Studenci, nie odbiegający od normy pod względem wiecznej dziury budżetowej, postanawiają na tym zarobić, czyniąc ze zmarłego papieża smakosza. I tak powstaje pomysł pewnej książki kucharskiej, która sprowadzi na chłopców bardzo interesującą przygodę. Jakub Ćwiek wykazał się tutaj dużą dozą ciętego humoru oraz talentem do satyry i ironii. Parę osób, jak sam autor przewidział, z pewnością będzie wieszało za to opowiadanie psy na nim, lecz wszyscy zdroworozsądkowi ludzie pod groteskową polewą dopatrzą się nadzienia pełnego przesłania. Głowę dam, że sam papież, gdyby jeszcze żył, uśmiechnąłby się czytając, co też tajne watykańskie PR wyprawia, aby zatuszować niewygodną sprawę.

Podczas lektury szczególną uwagę zwróciłem na dwa opowiadania – „Pokój pełen cienia” oraz „Szarość”. Wyróżniają się one spośród tłumu tym, że mają zaledwie kilkanaście stron, co stanowi niewielką ilość w porównaniu do poprzedniej historii. Ale, jak to się zawsze powtarza w szkołach, nie liczy się ilość, lecz jakość. Nie wiem więc czy właśnie te dwa opowiadania nie skłaniają najmocniej do refleksji, a swoją niewielką objętością zachęcają do kilkukrotnej lektury. W pierwszym z nich czytamy o umierającym Kapitanie Haku, wrogu Piotrusia Pana. Zmusza do przemyśleń o sprawach ostatecznych. Z kolei „Szarość” przedstawia historię Arlekina, próbującego uratować przed śmiercią jeszcze nieznaną miłość swojego życia. Ćwiek niechybnie zaprasza nas do wieczornych refleksji o przeznaczeniu i tym, co rozpromienia nasze życie.

[...]

[Dalszy ciąg recenzji -> http://gameexe.pl/ksiazki/art/1500,Gotuj-z-papiezem]