Upadek gigantów recenzja

Co ja bym mogła powiedzieć o pisarzu po przeczytaniu tej książkę. Jest Anglikiem wierzącym w jej wielkość i darzący przyjaźnią Niemcy i Rosję. Oprócz tego ma przekonania lewicowe, gdyż prawie wszystkie pozytywne postacie tej epopei pochodzą ze środowiska robotniczego. Jeden bohater się wyłamuje i jest negatywny. Reszta społeczeństwa jest ukazana dość karykaturalnie. Kiedyś słyszałam, w jakimś programie popularnonaukowym , że I wojna światowa była „wojną kuzynów” i tak jest ukazana w tej powieści z pewnym udziałem USA. W tytule powieści jest upadek gigantów i ma pokazać wielkie przemian w całej Europie na początku XX wieku.. Mnie zastanawiają wielcy nieobecni w tej opowieści. Pomija się zupełnie upadek takiego giganta jak Austro-Węgry. Drugim wielkim nieobecnym , chociaż wojna dzieje się na terenie tego kraju jest Francja. Optuje za tym, że Rewolucja Rosyjska swój sukces zawdzięcza Niemcom. Oczywiście jest to powieść, a nie praca historyczna, ale dość jednostronnie pokazujący historię. Takie jest prawo autora. Ciekawy jest sposób pokazanie historii i losów świata poprzez historię i losy poszczególnych bohaterów. Mam więc przedstawioną historię członków 5 rodzin (amerykańskiej, niemieckiej, rosyjskiej, angielskiej i walijskiej) na przestrzeni 1914 – 1921. Jednak przez to, ze autor stara się aby jego bohaterowie uczestniczyli w najważniejszych wydarzeniach tego okresu, a także reprezentowali powstawanie głównych idei, skutkuje to dość schematycznym ukazaniem postaci i przerzucaniem ich z miejsca na miejsce. Dość dziwne są czasami metamorfozy bohaterów. Oczywiście jest w tej powieści dużo historii przesyconych miłością, zdradą, poczuciem obowiązku, przyjaźnią i nienawiścią, tyle tylko, że dość schematyczne. Książkę wysłuchałam , gdyż raczej nie miałabym ochoty przeczytać 1000 stron. Nawet słuchając była miejscami nużąca i schematyczna.
Czy warto przeczytać tą książkę? Dlaczego nie? Naprawdę ciekawym zabiegiem jest przedstawienie historii świata poprzez historię poszczególnych ludzi.