Szwindel recenzja

Sympatyczna książka, świetna gdy ma się ochotę na coś lżejszego ale nie głupiego.

Czyta się dobrze i szybko, mimo, że fabuła nie należy do najprostszych, a chronologia wydarzeń nie jest zachowana- rozdziały na przemian opowiadają o przygotowaniach i o następstwach przekrętu, co początkowo mnie zmyliło. Bohaterowie zmieniają nie tylko role ale też imiona. Należą do grupy ludzi parających się oszustwem, ale nie takim zwykłym, pospolitym; ich przekręty to dopracowane inteligentne przedstawienia, każdy ma dokładny scenariusz, uczestników wyłonionych w pewnego rodzaju castingu i ściśle określony cel- ofiarę, tzw. Gapa. „Gap to gracz mimowolny. Ktoś, kto tak bardzo pragnie odmienić swój los, że gotów walczyć o szczęście znaczonymi kartami. Bohater, choć tragikomiczny”

Książka skojarzyła mi się trochę z filmem Iluzja i chyba bardziej wolałabym tę historię obejrzeć na ekranie niż o niej czytać, niemniej cieszę się, że na polskim rynku wydawniczym pojawiają się takie pozycje. „Szwindel” to nowoczesny kryminał, wyłamujący się z utartego schematu zidentyfikowania mordercy, i doskonale ukazujący, że ofiarą przestępstwa, niekoniecznie brutalnego, ale potencjalnie bardzo dotkliwego, może stać się każdy z nas, zwłaszcza biorąc pod uwagę to, jak polegamy na technologii czy tym, co przeczytamy w internecie. Nawet, kiedy wydaje nam się, że jesteśmy cwani, specjaliści od przekrętów i tak są już kilka kroków przed nami.

I właśnie ten walor edukacyjny uważam za największy plus książki, dobrze się zastanowicie zanim ściągniecie jakąś aplikację, dacie choćby na chwilę komuś swój telefon komórkowy czy uwierzycie w niesamowitą okazję zarobku.

Całość jednak dla mnie bez rewelacji.

Książkę otrzymałam za punkty na portalu www.czytampierwszy.pl