Tajemniczy ogród recenzja

Nie znałam dotychczas tej powieści - nie miałam okazji ani czytać, ani oglądać filmu, który był na jej podstawie - i to nawet kilka wersji. Aż do jakiejś magicznej chwili - trafiłam na wydanie z oryginalnymi obrazkami (rycinami). I, jakże poczułam się odrealniona. Zauroczona. Prosta niby treść, ale jakże ciekawa i pasjonująca. Oto pewna dziewczynka zostaje sierotą. Nie odczuwa tej straty tak, jak dziecko powinno, gdyż rodzice dbali jedynie o siebie, Matka nigdy się nią nie zajmowała pochłonięta byciem damą, a ojciec przebywał wiecznie poza domem tłumacząc swoje wyjazdy służbowymi sprawami. Dlatego zostaje wysłana do kogoś najbliższego, którym okazuje się wuj. U niego poznaje nowe życie i nową codzienność. Tu obowiązuje czas, reguły i dyscyplina. Nie ma w prawdzie rygorów, ale trzeba się dostosować do pewnych reguł, jakie tu panują. Samego wuja poznaje, acz w późniejszym czasie, bo też ma we krwi podróże i pracę zawodową, co ułatwia mu ucieczki z domu. On ma swoje powody...

A jednym z zakazów, jakie muszą przestrzegać osoby tu przebywające, to zakaz przebywania w ogrodzie...za murami. Klucz od wejścia przepadł lata temu, brama zarosła, acz ciekawość niech też zarośnie i nie podjudza. A dziewczynka, jak to dziecko, zakazane rewiry musi poznać.
Odnajduje klucz...
Odnajduje wejście...
I przywraca ogrodowi dawne piekno. Acz, nie robi tego sama. Uczy się dopiero, a w pracach pomocny okazuje się Dick,równolatek, sąsiad. Niesamowity miłośnik natury i zwierząt...
Jest też syn dziedzica - Colin, który nie cierpi na nic, acz wszyscy wmawiają mu choroby. W zamknięciu nie zna ludzi, świata, codzienności. Ale i on zostaje zaprowadzony do ogrodu przez wesołą Mary.
Ci, co nie znają treści, muszą koniecznie poznać... Trójka dzieci, każde z innego środowiska, tworzą swego rodzaju grupę uśmiechów wszelakich, są dla siebie wsparciem, pocieszeniem i ...LEKARZEM. Bo każde z nich na swój sposób zostaje uleczone tymi przyjaźniami. każdy odnajduje w sobie słońce, o którym już zdołał zapomnieć. Każde z nich dostrzega piękno wokoło. Usmiechy, bliskość i miłość. Ogród czyni cuda...
I chyba o to w tej powieści chodzi - o zaufanie, uśmiech, życie bez trosk. O dążenie do celu, jaki się ma i o spokój duszy. I o bycie razem - w zgodzie.
Uniwersalna powieść, niesamowicie magnetyczna. Piękna.