Rodzina Monet. Tom 2. Królewna. Część 2 recenzja

Cóż mogę rzec o tej książce oprócz tego, że naprawdę wzbudza emocje. I te pozytywne i negatywne, chociaż na szczęście tych pierwszych odczuć jest więcej.

Myślę, że nie ma sensu rozpisywać się tutaj nad fabułą 2 części 2 tomu, bo niechcący mogłabym palnąć jakiś spoljer (prawie ostatnio zdradziłam jeden z nich mojej współlokatorce, ale na szczęście w porę ugryzłam się w język). Zwłaszcza jest to na pewien sposób bezsensowne, gdyż to wciąż jest drugi tom, fabularnie tworzy całość z częścią pierwszą, a wydawnictwo to po prostu rozdzieliło (z różnych powodów).

Może zacznę z grubej rury i powiem, że ta część jest dla mnie strasznie... średnia. Tak jak poprzednia zachwycała mnie humorem braci tak tu... było tego trochę mniej, a więcej takich zapychaczy jak długi pobyt za granicą, gdzie w sumie się nic nie działo z wyjątkiem jednej sceny (Tańcząca Halie to złoto - mówię wam). Jasne, ta książka stoi na budowaniu relacji... ale można budować te relacje nie tylko rozmową (i tak wiem, zaraz ktoś mi powie, że jedna osoba nie może pokazywać się za bardzo w miejscach publicznych. Rozumiem to, ale nie tylko o nią tutaj chodzi).
To mój największy zarzut do tej książki - w większości tutaj nic się nie dzieje, akcja dopiero rozkręca się na jakieś 100-120 stron przed końcem i szczerze... I LIKE IT.

To co tam się odwala to majstersztyk i chciałabym więcej takiej Halie. Serio, ta dziewczyna zaliczyła taki progres w sytuacji która ma miejsce na samym końcu, że normalnie czuje w kościach że w kolejnych tomach da im wszystkim popalić. Plus jej dojrzałe podejście na samiuteńkim końcu - czuję, że powoli zaczynam bardziej lubić tę dziewczynę.

Ale będąc szczerym... potrzebuje oddechu od Monetów. Przez te "zapychacze" czułam się zmęczona tą książką. Plus jeszcze to jak ten czas w tej książce się nierównomiernie rozkłada... gubię się. No i potrzebuję sięgnąć po coś mniej młodzieżowego, bo aktualnie mam lekki przesyt tej tematyki... jeny znowu się rozgaduje. Jednak chodzi mi o to, że rozumiem fenomen tej książki. Jest zabawna, pokazuje fajne relacje rodzinne plus ma ciekawe zwroty akcji (chociaż mogłoby być ich więcej). No i chłopacy... co tu dużo mówić. Bracia Monet, są po prostu zaczepiści.

7/10.