Kuszenie recenzja

„Kuszenie” to druga część serii „Czas Aniołów”, będąca kontynuacją „Pokuty”. Anielski cykl stanowi ciekawą odmianę po wcześniejszych, słynnych „Kronikach Wampirów” autorstwa Anne Rice.
„Kuszenie” to kontynuacja opowieści o Toby’m O’Dare, płatnym mordercy zmienionym w Dziecko Aniołów, i jego misji. Znowu spotykamy Malachiasza i poznajemy Anioła Stróża Toby’ego, tym samym nasz bohater ma już opiekę dwóch Aniołów.

Toby O’Dare, którego poznaliśmy w „Pokucie”, to były płatny morderca nawrócony przez Malachiasza, serafina. Pełniąc służbę jako płatny morderca był znany jako Lucky Szczwany Lis, nigdy nie został schwytany ani oskarżony za popełnione zbrodnie – ale zabijał tylko „złych ludzi”.
Teraz działa na rzecz Aniołów i wypełnia powierzone mu misje polegające na pomocy ludziom z dawnych czasów proszących o pomoc w modlitwie.
W przerwie pomiędzy misjami umożliwiono mu spotkanie z synem, również Toby’m, i jego matką Lioną. Zaprosił ich do swojego ulubionego hotelu Mission In, wynajął pokoje i z niecierpliwością czekał na spotkanie. Spotkanie jest niezwykle ciepłe i wzruszające. Wzbudziło w Toby’m wiele emocji, pytań i wątpliwości. Rozstają się , jednak obiecują sobie pozostanie w kontakcie.

O’Dare rusza na kolejną misję – tym razem zostaje przeniesiony w czasie o kilka wieków do Rzymu, gdzie ma być odpowiedzią na modły Vitale ben Leone. Są to czasy prześladowania Żydów, a Vitale jest medykiem i zostaje oskarżony o otrucie pacjenta i o konszachty z nieczystymi mocami, bo w jego domu straszy. Czy Toby’emu uda się pomóc Vitalemu? Jak zakończy się historia z tajemniczym duchem? Poczytajcie – „Kuszenie” czyta się jak doskonały kryminał.

„Kuszenie” to świetnie napisana powieść, która posiada bardzo indywidualny, specyficzny klimat. Fabuła jest doskonale powiązana z pierwszą częścią, przemyślana i wzbogacona wątkiem kryminalnym, a anioły dodatkowo ją ubarwiają. Toby jest bardzo ciekawą postacią, bardzo ludzką, pełną wątpliwości i pytań, ma swoje pragnienia, ale jest również odpowiedzialny i konsekwentny. Bywa rozdarty pomiędzy własnymi pragnieniami, a misją, która ma do spełnienia.

„Kuszenie” to kawał dobrej literatury, jednak muszę przyznać, że „Pokuta” podobała mi się bardziej. Może dlatego, że tam cały klimat i przemiana były tworzone, a teraz mamy kontynuację opowieści.
Jedno trzeba przyznać w obu częściach są świetne zakończenia - urwane myśli, dające ogromne pole dla wyobraźni i wielką chęć sięgnięcia po kolejny tom. Polecam!