Mechaniczny książę recenzja

Cassandra Clare to pisarka, urodzona w amerykańskiej rodzinie w Teheranie, mieszkała w Francji, Anglii i Szwajcarii zanim skończyła 10 lat. Od szkoły średniej mieszkała w Los Angeles i Nowym Jorku, gdzie pracowała w redakcji. W 2004r. zaczęła pracę na powieścią Miasto Kości, jej natchnieniem był krajobraz Manhattanu. W fandomie związanym z Harrym Potterem znana dzięki opowiadaniu Draco Trilogy. Cassandra Clare to jej pseudonim artystyczny.
Z twórczością Clare miałam styczność wielokrotnie w przeciągu ostatnich kilku lat, lecz dopiero ostatnio zabrałam się za Mechanicznego anioła oraz kontynuacje. Po przeczytaniu pierwszej części byłam naprawdę mile zaskoczona, toteż praktycznie od razu zamówiłam tom drugi, niestety - musiałam przeczekać dobre trzy tygodnie, nim Mechaniczny książę ostatecznie trafił w moje ręce.
Lektura tej powieści zajęła mi w gruncie rzeczy jeden dzień i jeśli mam być szczera, zaniedbałam przez to całkowicie wszystkie obowiązki, jakie wtedy mi powierzono, gdyż byłam zbyt zajęta czytaniem. Sama nie wiem od czego powinnam zacząć swą ocenę, z pewnością tom ten nie jest gorszy od poprzedniego, panuje w nim jednak z goła inny klimat.
Jeśli chodzi o akcję, brnie ona do przodu tak prężnie jak zawsze. Bohaterowie bynajmniej nie stracili na swej wyrazistości, a wszystko nabiera niezwykle szybkiego tempa. Sporo spraw ulega ogromnej komplikacji, by w finale ulec rozwiązaniu, jakiego niekoniecznie mogliśmy się spodziewać.
Pozostaje zatem pytanie, czy jest w tej książce coś, co mi się nie podobało? W gruncie rzeczy jest jeden taki motyw, który dość ciężko opisać bez wdawania się w zbędne szczegóły, jednakże postaram się to zobrazować jak najlepiej. Często spotkać się można z sytuacją, kiedy dziewczyna wybiera pewnego chłopaka z nieuzasadnionego poczucia obowiązku, odtrącając tego, na którym bardziej jej zależy. Nie jest to pierwsza ani też zapewne nie ostatnia taka sytuacja, jednak czuję się już przesycona takim rozwiązaniem sytuacji, nawet jeśli jest ono tylko chwilowe.
Miłym zaskoczeniem było pozytywne zakończenie naprawdę wielu wątków, mam jednak wrażenie, że w finałowym tomie wszystko ponownie ulegnie niemałym zmianom. Dodatkowym atutem będzie przede wszystkim piękne wydanie w oryginalnej okładce, które osobiście posiadam, brak błędów w korekcie i duża dawka specyficznego poczucia humoru autorki, które osobiście uwielbiam.
Zdecydowanie polecam wszystkim, którzy za sobą mają część pierwszą. Mechaniczny książę z pewnością nie będzie rozczarowaniem, a raczej zapowiedzią, dzięki której spodziewać możemy się naprawdę pełnej emocji oraz zwrotów akcji części trzeciej.