Dumka na dwa koty recenzja

Kochani u mnie rodzeństwo Mach jest już w komplecie. Bardzo polubiłam tych gagatków i gwiazdę Dalię. Tak to rodzeństwo jest wyjątkowe!

Czwarty tom serii należy do najmłodszego z braci Machów - Cezarego, który jest gorącym strażakiem ;-) Kiedyś podczas służby uratował kotkę i ją przygarnął. Kocha tego kota i nienawidzi jednocześnie. Kot za to pała uczuciem do Maji Maj, która jest weterynarzem, a Cezary jej nie znosi już od nastoletnich czasów. Nie zgadniecie jak dał jej na imię - Nalewka. Uroczo prawda?
Jednak problemy z kotem to tylko kropla w morzu zawirowań i życiu Macha. Do miasta wraca jego była narzeczona z nowym facetem, a on sam nie wie jak poradzić sobie z uczuciami.
Wszyscy dookoła próbują znaleźć mu dziewczynę i genialny pan strażak wpada na pomysł jak wszystkim zagrać na nosie. Proponuje Maji fake dating. Co z tego wyniknie skoro oni się nie znoszą i nie potrafią ze sobą normalnie bez złośliwości rozmawiać?

Długo czekałam na ten tom i świetnie się przy nim bawiłam. Chociaż główne skrzypce gra tu Cezary, to resztę chłopaków i siostra ciągle kręcą się na scenie. Szkoda, że to już koniec przygody z rodzeństwem Mach. Polubiłam ich wszystkich.

Magdalena Szponar trzyma poziom, a ten tom jest ukoronowaniem całej serii. Fabuła jest lekka, pełna humoru i zabawnych dialogów. W końcu z nikąd się nie wzięło powiedzenie “kto się czubi, ten się lubi” Prawda?
Pieknie pokazana chemia uczucia między bohaterami, czuć było zarówno złośliwości, westchnienia serca i spojrzenia. Motyw hate-love podany idealnie z nutą pikanterii.

Ale, ale to dumka na dwa koty i one też mają swoje pięć minut na scenie. Jeden jest milusi, a drugi istny diabeł. Oba dostarczają tej opowieści finezji i pazura. Kotka Cezatego to Nalewka. Kto zgadnie jak ma na imię kot Majki? Osoby, które czytały książkę nie podpowiadają!

Na koniec mój ulubiony fragment:

“ - Oj, chłopcze, nie ma się czym denerwować. Tak to już jest z miłością.
To znaczy jak? - zapytałem, a starszy pan rozejrzał się na boki, by po sekundzie wyłowić spojrzeniem kobietę o siwych włosach i cudownym uśmiechu (...)
Jak cię pieprznie, to nie ma zmiłuj.”