Mieszkamy obok raju recenzja

Barbara wraz z mężem i dwojgiem dzieci przeprowadza się z Wrocławia do Świdnicy. Rodzina ma problemy finansowe, a mieszkanie w starej poniemieckiej kamienicy okazało się być w wyjątkowo atrakcyjnej cenie. Ale gdzieś przecież musi znajdować się haczyk... Już w dniu kiedy się wprowadzili, zdarzyło się coś dziwnego, a to dopiero początek niecodziennych wydarzeń, które z każdą chwilą stają się coraz bardziej przerażające...

Czy zastanawialiście się kiedyś, jakby to było zamieszkać w nawiedzonym dom huu? Jako miłośniczka nie tylko thrillerów czy kryminałów, ale także horrorów myślałam nad tym zagadnieniem dość często. Dzięki tej pozycji potrafiłam, choć na chwilę, poczuć ten specyficzny klimat i zwizualizować sobie, jak mogłoby to wszystko wyglądać. Posesja pełna duchów to jednak nie jedyny motyw rodem z najgorszych koszmarów, jakie zostały tu zaserwowane.

Napięcie rośnie z każdą sekundą, a atmosfera mroku, strachu oraz grozy wylewa się niczym lawa z praktycznie każdej przeczytanej kartki, siejąc spustoszenie w umyśle czytelnika. Intryga wymyślona przez autora wciąga, a akcja pełna jest nieoczywistych sytuacji, które zaskakują i jeżą włosy na głowie. Styl pisania był plastyczny, obrazowy i co najciekawsze - momentami poetycki, co bardzo rzadko spotyka się w przypadku tego gatunku. Oniryczne wizje przedstawione przez Kacpra Sawalę przyprawiają o dreszcze oraz porażają swoim realizmem, a co za tym idzie mocno oddziałują na wyobraźnię odbiorcy.

Książka to debiut autora, choć czytając ciężko się tego domyślić, gdyż zarówno język, wszystkie postaci, fabuła bądź plot twisty zostały dopracowane w najdrobniejszych szczegółach i wręcz idealnie ze sobą współgrają jak najlepsza orkiestra symfoniczna na świecie.

Powiem szczerze, że to jeden z najlepszych horrorów, jakie kiedykolwiek miałam okazję przeczytać. O ile nie jestem wielbicielką adaptacji filmowych, ekranizację tej perełki książkowej chętnie bym obejrzała i to z ogromną przyjemnością.

Gratuluję pomysłu oraz kreatywności. Trzymam kciuki za rozwój pisarskiej kariery oraz oczywiście czekam na więcej.