Narzeczona dla milionera recenzja

"Sami kierujemy swoim życiem, szczególnie gdy bierzemy za nie pełną odpowiedzialność."

Ostatnie dni upłynęły mi na lekturze "Narzeczonej dla milionera" Wioletty Piaseckiej. Banalny tytuł? Niekoniecznie... raczej dwa wyrazy uwypuklające stereotypy, jakimi posługują się ludzie, gdyż Szymon w żaden sposób nie uważa się za milionera, a ostatnie o czym myśli to narzeczona. Być może dlatego, że otaczajace go kobiety ostrzą sobie na niego pazurki niczym kotki w rui, nagabują nachalnie nie pozwalając złapać odechu. Przyznam, że jestem pod wrażeniem zachowania Szymona, który znosił wszystkie te podchody ze stoickim wręcz spokojem, nawet przez moment nie rozważając tego, by ulec którejś z pań.

Spotkanie z Nataszą jest dla mężczyzny niczym ożywczy powiew świeżości. Bohaterka wydaje się nim oczarowana, bo Szymonowi naprawdę trudno się oprzeć, jednak wszystko to jest bardzo naturalne: ot, dwójka ludzi całkiem niespodziewanie wpada na siebie i oboje okazują zainteresowanie sobą nawzajem. Niestety Natasza boi się pozwolić sobie na jakiekolwiek cieplejszle uczucia. Dotkliwie zraniona ponad 10 lat temu, wciąż uważa że nie zasługuje na szczęście.
Czy mężczyźnie uda się zmienić nastawienie kobiety, a może miłość tych dwojga skończy się, zanim tak naprawdę zdąży się zacząć?

Wioletta Piasecka porusza w swojej książce bardzo życiowe tematy. To nie jest zwykła historia miłosna, lecz na przykładzie Nataszy i Szymona autorka pokazuje nam różne problemy, z którymi borykają się młodzi. W tym wypadku bardziej doświadczona okazuje się Natasza, której przeszłość skrywa mroczne tajemnice. Bardzo podobało mi się swoiste odgrodzenie obecnego życia od TAMTEGO wydarzenia, tak mocno wpływającego na zachowanie kobiety. Do tego ta tajemniczość, przez długi czas nie wiemy co tak naprawdę się stało, za to jesteśmy świadomi, że było to niebywale trudne doświadczenie dla bohaterki.

Przyznam, że trochę nużący był dla mnie początek powieści. Oczywiście, wnosi on dużo do rozgrywających się wydarzeń, jednak w moim odczuciu mógłby być nieco krótszy. Poznajemy w nim losy Nataszy w okresie następującym po wyjedzie z Fromborka, który miał miejsce tuż po zajściu "TAMTEGO" wydarzenia. Wszystko to odbywa się w dużym skrócie, jednak w pewien sposób odwleka moment przejścia do bieżących wydarzeń. Wrażenie to autorka rekompensuje bogactwem swoich przemyśleń, którymi chętnie dzieli się czytelnikiem.

W "Narzeczonej dla milionera" pisarka zwraca uwagę na to, jak jedno traumatyczne wydarzenie może wpłynąć na dalsze życie jednostki. Czlowiek często wycofuje się, a niekiedy obwinia za pewne zdarzenia, nawet jeśli nie ma ku temu najmniejszych podstaw. Niestety ludzka psychika działa w ten sposób, że trudne momenty pozbawiają nas pewności siebie i podcinają skrzydła. Potrzeba czasu i życzliwości otaczających nas osób, by móc na nowo uwierzyć we własne możliwości.

Myślę, że "Narzeczona dla milionera" to dobra powieść, przy której można się zadumać nad życiem i jego odcieniami.
Zdecydowanie warto po nią sięgnąć

Moja ocena 8/10.