Na krawędzi zawsze recenzja

Po prawie tragicznych wydarzeniach z pierwszej części historii Camryn i Andrew następują jeszcze gorsze. Strata jaką doznają głowni bohaterowie łamie ich na pół, ale mają jeszcze siebie. Ich miłość przezwycięży nawet chwile słabości czy brutalne wydarzenia jakie przeżywają nie są wstanie zmienić tego co do siebie czują. W tej części Cam i Andy wyruszają w kolejną podróż swojego życia podczas, których podejmują wiele bardzo ważnych decyzji o swoim życiu, czego pragną, co sobie obiecują. A to co między nimi jest umacnia się, o ile to jeszcze było możliwe.

Ku mojemu zaskoczeniu i dozgonnej uldze jest druga część Na krawędzi nigdy. Po przeczytaniu jej czuję się o tonę lżejsza, strasznie bałam się, że ta część dotyczy Natalie - przyjaciółki Camryn. Nie uważam, żeby była ona godna książki, ale ja nie o tym.Kolejna część jest pełna bólu i szczęścia, nienawiści i miłości, pełno sprzecznych emocji, które czynią ją mało realistyczną, ale zarazem pełną wskazówek życiowych.

Camryn przechodzi ciężkie chwile, nie radzi sobie z pędzącą jej na przeciw rzeczywistością. Przez chwilę ma się wrażenie, że dziewczyna zatrzymała się gdzieś w połowie cudownej podróży i nie ochoty wracać. Za to Andrew, mój boski Andrew jest właśnie jej przeciwieństwem. To własnie on rusza swojej rzeczywistości na przeciw, próbując zmienić jej bieg. Kocha swoją dziewczynę i zrobi dla niej po prostu wszystko, byleby tylko była szczęśliwa, ale czy mu się uda?

Druga część jest jeszcze bardziej zaskakująca niż pierwsza. Na pierwszym miejscu można postawić ciągłą niepewność i nieprzewidywalność bohaterów. Na plan również wchodzą inne postaci, które w pierwszej części ujęte były tylko ogólnikowo. Między nowymi rozdziałami zastanawiałam się czy będę wstanie pozbierać sie kiedy już skończę. Mogę z ręką na sercu powiedzieć, że ni się nie udało i prawie po dwóch miesiącach byłam wstanie napisać coś na kształt recenzji, która jest dziwna, chaotyczna.

Z całego serca dziękuję autorce i wydawnictwu, które postanowiło wydać w Polsce obie części. Dodam jeszcze na zakończenie, że okładka jest chyba najlepszą z najlepszych.


Moja ocena: 6