Ogród świateł recenzja

Kryszewo, mała miejscowość położona tuż obok Gdańska. Od roku mieszka tu rzeczniczka prasowa, Felicja Stefańska; kobieta odważna, uparta i lubiąca wyzwania. Kiedy w miasteczku dochodzi do makabrycznej zbrodni, Felicja postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Równolegle z policją prowadzi własne śledztwo, które staje się coraz bardziej niebezpieczne i zaczyna łączyć się z podobną historią z lat 90-tych. Kolejne osoby giną i są zastraszane. Jednak dziennikarka nie poddaje się i za wszelką cenę chce odkryć prawdę.

Książka zachęciła mnie intrygującym tytułem i opisem "trzeba mieć mocne nerwy". No i trzeba mieć, ale cierpliwość. Mamy tutaj małe, rozwijające się miasteczko na Pomorzu, okrutne morderstwo bogatej rodziny, trochę opieszałą policję, historię sprzed lat, która ma wpływ na obecne wydarzenia, zbiorową amnezję mieszkańców i mamy również energiczną, odważną rzeczniczkę prasową, która na własną rękę próbuje odkryć prawdę. To świetny materiał na mocny kryminał. Niestety autorka nie do końca udźwignęła temat. Zabrakło mi tych emocji, dreszczyku. Pierwsze kilkadziesiąt stron mnie nie porwało. Przeszło mi nawet przez myśl, żeby książkę odłożyć. Jednak dałam jej szansę, czego ostatecznie nie żałuję, bo im dalej w las, tym więcej się dzieje i pojawia nowych zagadek. Samo rozwiązanie sprawy mnie rozczarowało. Nie było z mojej strony aż takiego zaskoczenia i wielkiego wow. Nazwiska niektórych postaci trochę mi nie pasowały do charakteru tej historii i jakoś żadnej z nich szczególnie nie polubiłam. "Ogród świateł" ma zaledwie 265 stron, więc czyta się dość szybko. Pomysł na kryminalną historię był świetny, choć niestety nie do końca udało się oddać autorce jej charakter i emocje. Jednak mimo wszystko książka mi się podobała. Była dobra. Bez fajerwerków, ale dobra.