Póki śnieg nas nie rozłączy recenzja

" [...] Może w piekle go zniosą, bo tutaj to już wszyscy go mieli po dziurki w nosie" [...]

Nie mogłam oprzeć się pokusie, więc sięgnęłam po przedostatnią książkę Alka Rogozińskiego wydaną w tym roku. Tak się składa, że "Póki śnieg nas nie rozłączy" jest siódmym tomem z cyklu "Róża Krull na tropie". Niestety nie znam poprzednich sześciu tomów i chętnie to nadrobię. Nie przeszkadzało mi to, w zrozumieniu tej historii. Ci, co znają twórczość Alka Rogozińskiego wiedzą, że biorąc do ręki jego dzieła (książki, e-booki i audiobooki) otrzymają ciekawe kryminały z dużą dawką czarnego humoru. Podobają mi się niektóre teksty wypowiadane przez bohaterów książki "Póki śnieg nas nie rozłączy". Oczywiście znalazłam tutaj zwłoki i doskonale prowadzone śledztwo, a wszystko to w przepięknym zimowym klimacie. Uwielbiam takie historie. Idealna książka na długie zimowe wieczory.
"Póki śnieg nas nie rozłączy" słuchałam jako audiobook, który w idealny sposób przeczytała autorka i wspaniała lektorka Paulina Holtz. Audiobooki z jej udziałem słucham z ogromną przyjemnością. Autor także ją lubi i zrobił dla niej idealny prezent. Jaki? Przekonacie się podczas czytania lub słuchania tej lektury.
Co otrzymacie, biorąc do ręki tę powieść? Wspaniałą, a nawet wystrzałową fabułę, akcję, która nigdy nie zwalnia i cudowną główną bohaterkę Różę Krull.
Polubiłam główną bohaterkę i koniecznie muszę poznać jej poprzednie przygody. Kim jest ta postać? Jest znaną polską autorką powieści kryminalnych. I za to ją lubię. W tej części czeka na nią mnóstwo "przygód" i nieprzewidywalnych zdarzeń.
Tutaj spotkacie również znanych celebrytów. Niestety nie zdradzę ich personaliów. Tę słodką tajemnicę zostawię wam do odkrycia.
Teraz powrócę do początku książki. Podobają mi się "Oświadczenia" Alka Rogozińskiego. Sprawiają, że cieplej robi się na sercu. Dzięki temu czuję, że autor jest bliżej swoich czytelników. Bardzo pozytywny ruch.
Przypomniała mi się jeszcze jedna postać, która po czterech latach nieobecności w kraju kaleczy język ojczysty. Niestety ona odwzorowuje typowych "buraków", którzy wyjeżdżają do innego kraju i udają, że już nie znają ojczystego języka. Żal mi jest takich ludzi.
" [...] - Och, nie mam pamięci do names - oznajmiła W końcu. - Mój husband frenduje się z wieloma celebrities. Na pewno są wśród nich też i pisarze. Ale to nie mój krąg zainteresowań. Ja lubię bardziej people ze świata high fashion. [...]"
Może dzięki Alkowi Rogozińskiemu przejrzą na oczy.
Na uwagę zasługują ciekawe nazwy: wieś Morderczo i hotelik "Mordercza stancja".
Ps.
Dziękuję za piękne opisy potraw. Chętnie bym sobie niektóre z nich zjadła, np. kaszankę z cebulką.

Z całego serca polecam dwudziestą dziewiątą powieść Alka Rogozińskiego pod tytułem "Póki śnieg nas nie rozłączy".