DOTYKAJĄC NIEBA recenzja

Witam zapoznałam się chyba ze wszystkimi powieściami i trafiłam na blog P. Marta dzięki informacji z NK wysłałam Jej też zaproszenie. Jej styl i forma przekazu emocji jaka jest w powieściach zostawia w czytelniku czyli we mnie niesamowite wrażenie jestem naprawdę mile zaskoczona że jako debiutantka zaistniała Pani Marta w tak wielkim jak dla mnie stylu. Trafia celnie w sedno nie bawi się w płaskie romansidła jesli pisze o miłości to w sposób bardzo realny rzeczywisty a fakt że umieszcza losy bohaterów w naszej szarej kochanej Polsce i porusza po prostu masze ludzkie sprawy daje przewagę nad innymi powieściami nie odnosiłam wrażenia by pisała o fikcji wręcz przeciwnie w Kobiecie z okna niemal identyfikowałam bohaterkę starszą panią Weronikę jako moją sąsiadkę a kiedy czytałam Dotykając nieba odżyły we mnie moje własne wspomnienia...i ja mam córkę która ciężko chorowała i która jak książkowa bohaterka walczyła o tak wiele by przetrwać by zyć a jesli chodzi o Dzień który nie miał jutra, choć nie mam syna to przed moimi oczami pojawił się mój siostrzeniec jakże trafnie Pani Marta Go opisała, to aż zaskakujące i dlatego tak mocno i tak autentycznie odebrałam Jej wszystkie powieści, są takie realne. Czytałam też Epizod na dwa serca- piękne wzruszające słowa powieści weszłam na sam szczyt własnych emocji nie mogłam się oderwać. Pani Marto czekam niecierpliwie na Pani dalsze powieści z wyrazami szacunku dla wszystkich "kanapowiczów "Maria K. z Zawiercia