Dziewczyna, która patrzyła w słońce recenzja

W Dziewczynie, która patrzyła w słońce poznajemy Justynę, autorkę bestsellerowych romansów, która mimo osobistych problemów stara się dostrzegać tylko pozytywne strony życia oraz zgorzkniałego i zmęczonego życiem Michała, który, choć tworzy cieszące się uznaniem horrory to ciągle na liście bestsellerów, musi ustępować on miejsca w swoim mniemaniu, mniej utalentowanym autorom.

Anna Szczęsna skrupulatnie tka sieć zdarzeń, które z czasem mają coraz większy wpływ na życie dwojga pisarzy. W końcu ich ścieżki zawodowe i prywatne krzyżują się przez przypadek. Czy jednak da się nawiązać szczerą i przyjazną więź ze swoim zawodowym konkurentem? Czynny udział w kształtowaniu się relacji między dwojgiem głównych bohaterów ma Marlena, która jest wieloletnią przyjaciółką Justyny, a zarazem agentką literacką, Michała, którego szczerze nie cierpi, zresztą ze wzajemnością.

Bardzo spodobało mi się to, że autorka nie starała się zawrzeć w Dziewczynie, która patrzy w słońce" zbyt wielu zdarzeń. Dała postaciom przestrzeń i czas, dzięki czemu ich zachowania i postępowanie jest naturalne i realistyczne. Przez moment miałam obawy, czy zaraz wszystko nie potoczy zbyt szybko, co zepsułoby w moim odczuciu całą historię, na szczęście jednak Anna Szczęsna do końca utrzyma fabułę w ryzach, przez co po skończonej lekturze od razu chce się sięgać po kolejny tom. Mam poczucie, że autorka dokładnie przemyślała, co chce przekazać czytelnikom, zadbała o ciekawe postacie drugoplanowe, które raz za razem rzucały nowe światło na Justynę i Michała. Uważam, że spokojne prowadzenie narracji w przypadku tego tytułu sprawdziło się idealnie. Książka nie znudziła mnie przy tym ani na moment, każdy kolejny rozdział rozpoczynałam z coraz większą ciekawością i zachłannością. Zarówno Justyna, Michał, jak i pozostali bohaterowie zostali przedstawieni wielowymiarowo. Każda z postaci jest inna, ma swoją historię, poglądy, wady, przekonania i marzenia. Nie są to idealne, kukiełki, którym wszystko w życiu przychodzi łatwo i wszystko się udaje.

Jeżeli chodzi o gorsze momenty w Dziewczynie, która patrzyła w słońce, to pierwsze rozdziały na tle kolejnych prezentują się słabiej, dodatkowo zbyt częste powtarzanie sformułowanie "rozpętało się piekło", w pewnym momencie zaczęło mnie lekko denerwować.

Przyznam, że, nie spodziewałam się tak bardzo wciągającej historii i dobrze napisanych postaci. Osadzenie fabuły w literackim świecie, gdzie wątki krążą wokół tworzenia książek, wydawnictw, pracy agenta, bardzo przypadło mi do gustu i jestem przekonana, że spodoba się również wielu czytelnikom. Intrygujące zakończenie, które pozostawia wiele otwartych wątków, nie zostawia wielkiego wyboru, trzeba koniecznie sięgnąć po kolejny tom. Co zamierzam uczynić, a Wam Dziewczynę, która patrzy w słońce polecam, nawet jeżeli nie jesteście wielkimi fanami literatury obyczajowej.