Dni naszego życia - część 1 recenzja

"Dni naszego życia cz.1" to z pewnością jedna z tych pozycji książkowych, które zapadają głęboko w pamięć i zmuszają do refleksji. Jest to piękna historia o miłości, tak mocnej i czystej- że aż niemożliwej, o przyjaźni - która jest w stanie przetrwać wszystko i o tęsknocie - momentami tak ogromnej, że czytelnikowi w oku zakręci się łza. Gdy zaczynałam czytać tę książkę, targały mną mieszane uczucia, bowiem wiele osób mówiło mi, że jest nudna i ciężko się ją czyta. Ja postanowiłam dać jej szansę i po części też przyczyniło się do tego to, że to booktour :) I powiem szczerze - nie żałuje, a nawet jestem bardzo zadowolona, że miałam okazję poznać tą pozycje. 
Książkę bardzo szybko mi się czytało, z każdą stroną historia ta wciągała mnie coraz głębiej i głębiej, tak aby pod koniec doprowadzić mnie nawet do uronienia łzy - co jest w moim przypadku rzadko spotykane. 
Historia pana Piotra pokazuje nam, że pomimo różnych tragedii jakich może doświadczyć człowiek, dzięki miłości, przyjaźni i wsparciu da się przetrwać te ciężkie chwile. Niejeden człowiek, który przeżyłby to co on, dawno by się już załamał... Ja osobiście nie wyobrażam sobie co on musiał czuć. Książka bardzo mi się podobała i polecam ją osobom, które lubią historie takie jak np. "Pamiętnik" Nicholasa Sparksa.
Pan Piotr ma 80 lat i mieszka sam. Jego małżonka 40 lat temu zmarła, a syn ma swoje życie i nie ma czasu dla ojca, który nawet nie miał możliwości poznania własnych wnuków. Sąsiedzi też nieszczególnie lubią pana Piotra, bo jest bardzo skryty, zamknięty w sobie i w ogóle z nikim nie rozmawia. A to przez to, że nie wiedzą iż staruszek cały czas tęskni za swoją drugą połówką i każdy dzień przepełnia go ból po jej stracie.. Gdy pewnego dnia słabnie na ulicy, pomaga mu młoda dziewczyna, która mieszka naprzeciwko jego domu. Jest ona dziennikarką, która właśnie straciła prace i wracała do domu. Zbieg okoliczności? Czy może tak miało być? :) Dziewczyna pomaga starszemu mężczyźnie dostać się do szpitala, a później gdy zostaje on z niego wypisany postanawia się nim zająć - gotuje mu, robi zakupy i jeździ z nim na cmentarz. Nawiązuje się między nimi nić przyjaźni. Pewnego dnia pan Piotr postanawia opowiedzieć dziewczynę historię swojego życia, żeby ta ją spisała a później podarowała jej synowi..I wtedy zaczyna się najpiękniejsza opowieść, która mnie urzekła i myślę, że urzeknie i Was :)