Na wysokim niebie recenzja

Anię, główną bohaterkę książki poznajemy gdy chodzi do podstawówki, ma sporą nadwagę, bardzo brzydko pachnie i nie ma żadnych przyjaciół. Można spokojnie powiedzieć, że jej życie jest ,,do kitu”. Rodzice się nią nie zajmują, nie jest akceptowana przez przyjaciół oraz nauczycieli w szkolę. Nie ma wsparcia ze strony dorosłych oraz rówieśników. Jest nieszczęśliwa, czuję się odrzucona, niekochana i nikomu niepotrzebna. Na szczęście na swojej drodze spotyka jedną pozytywną osobę panią Sabinę, pracującą w miejscowej bibliotece. Kobieta zaraża młodą dziewczynę miłością do książek oraz poświęca jej sporo uwagi. Nie narzuca dziewczynie twardych ram jakimi w życiu powinna się kierować. Pozwala by dziewczynka stopniowo i powoli sama zmieniła swojej życie . Ania sukcesywnie zmienia swoje postępowanie a los zsyła jej prawdziwego przyjaciela. Tobiasz tak samo jak Ania jest outsiderem. Jednak ta dwójka zagubionych dzieci znajduję nić porozumienia a wspólna pasja- czytanie, zbliża ich do siebie. Są dla siebie oparcie, dają sobie nawzajem siłę, dzięki czemu wszystkie trudne momenty w ich życiu wydają się łatwiejsze.
Za dobrą książkę uznaję taką, która nie tylko zapada mi w pamięć ale również zmusza do refleksji. ,,Na wysokim niebie” niewątpliwie można uznać za taką. Cała opowieść jest podszyta smutkiem. Pokazuje osamotnienie, odrzucenie i brak akceptacji z którymi musi zmagać się mała dziewczynka. Główna bohaterka książki jest zdana tylko i wyłącznie na siebie, ponieważ rodzice się nią nie zajmują. Książka ukazuję również problem, braku kompetencji i znieczulicy środowiska nauczycielskiego, brak fachowości i indywidualnego podejścia ze strony psychologów. Ogromną agresję, brak empatii oraz wyrachowanie dzieci, które bierze się z braku rozmów w domu oraz braku wychowania. Książka pokazuję również jak trudne jest wykluczenie i jak dużo ciężkiej pracy i samozaparcia potrzeba by do ,,czegoś” w życiu dojść.
,,Na wysokim niebie” jest również książką która motywuję i pokazuje, że każdy ma w sobie pokłady siły, dzięki którym może osiągnąć wszystko co tylko zechce. Odczytałam również inne przesłanie tej książki, mianowicie fakt, że szczęście czeka ,,tuż zza rogiem” oraz jak istotne jest aby ,,cieszyć się z małych rzeczy”. Często nie zdajemy sobie sprawy jak wiele mamy i powinniśmy być za to wdzięczni a nie cały czas narzekać.
Książka napisana jest prostym językiem, co jednak nie umniejsza jej wartości. Jest to jedna z lepszych powieści jakie miałam okazję w tym roku przeczytać. Mimo, że opowiada smutną historię, daje nadzieję i podbudowuję. Oby było więcej takich autorów i książkę na polskim rynku wydawniczym.
Polecam !