Bliźniaczka recenzja

Rodzice bliźniaczek Ivy i Iris rozwiedli się kilka lat temu. Od tamtej pory Ivy mieszkała z ojcem, natomiast Iris wyprowadziła się z matką do innego miasta. Niestety dochodzi do niespodziewanego wypadku, w którym ginie matka bliźniaczek. Dlatego też Iris przeprowadza się z powrotem do ojca i Ivy. Dla każdego z nich ta sytuacja jest dość niezręczna, gdyż przez te wszystkie lata relacje pomiędzy Ivy i ojcem a Iris znacznie osłabły. Rodzina początkowo odwiedzała się, jednak z czasem dochodziło do tego coraz rzadziej. Dodatkowo zachowanie Iris jest specyficzne. Nie chce rozmawiać o mamie, nikt nie widział aby płakała po jej śmierci. Wszystko jest niemalże tak, jakby nic się nie wydarzyło. Podejrzane jest też to, jak dziewczyna zachowuje się w szkole, do której chodzi razem z siostrą.

Przez pierwsze sto pare stron w książce nic szczególnego się nie działo. Akcja toczyła się spokojnie, czasem tylko wydarzyło się coś na pozór słabo znaczącego. Dopiero później zaczyna się dziać coś więcej, końcówka książki nabiera już dużego tempa i to co się tam dzieje dosłownie rozsadziło moją głowę.

Intryga, która skrupulatnie i krok po kroku została uknuta w trakcie mrozi krew w żyłach. Wszystko zostało tak zaplanowane, aby winna była nie ta osoba, która powinna i wszyscy całe zło przypisywali właśnie jej, mówiąc, że to problemy psychiczne. Nie mogłam uwierzyć w taką przebiegłość. Końcówka sprawiła, że musiałam trochę po niej ochłonąć, bo moje nerwy sięgnęły zenitu. Czułam ogromną złość i nienawiść. Miałam nadzieję, że z każdą kolejną kartką, z każdym kolejnym zdaniem wydarzy się coś, co odmieni zakończenie. A zakończenie jest takie, że miałam ochotę wyrzucić książkę przez okno. No ale cóż, jeśli czytamy thrillery to powinniśmy liczyć się z tym, że koniec może być daleki od happy endu, bo tego typu gatunek ma właśnie wywoływać w nas takie reakcje.

Książka dostarczyła mi mnóstwa emocji, które rosły wraz z kolejnymi stronami. Podobała mi się i na pewno sięgnę po kolejne książki tej autorki.