Listy zza grobu recenzja

Tym razem udajemy się na wycieczkę do Żeromic. To fikcyjne miasteczko stworzone przez Mroza na potrzeby tej konkretnej historii.

Poznajemy zatem Kaję Burzyńską, pseudonim Burza. To policjantka pełniąca służbę w swoim rodzinnym miasteczku. Prywatnie żona burmistrza tegoż miasteczka i mama Dominika. Kaja od dwudziestu lat co roku 9 września, dostaje listy od swojego ojca. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt,że jej ojciec od 20 lat nie żyje. Początkowo nie mogła sobie poradzić z uczuciami jakie jej towarzyszą kiedy czytała wiadomości zza grobu. Z czasem przywykła do nich i jako policjantka próbowała szukać w nich jakiś ukrytych informacji. Myślała, że ojciec chce jej coś przekazać, jednak niczego nie mogła dopatrzyć się w tych pozbawionych sensu listach.

Po dwudziestu latach do Żeromic wraca Seweryn Zaorski. To patomorfolog samotnie wychowujący dwie córki, Adę i Lidkę. Zaorski w latach młodzieńczych, przyjaźnił się z mężem Burzy i a z nią łączyła go niespęłniona miłość. Dzięki starym znajomościom Zaorski kupuje dom rodzinny Kai. Remontuje go i wprowadza się z dziećmi. Ma w planach pracować w nowo otwartym laboratorium w miejscowym szpitalu. W trakcie remontu w garażu znajduje zamurowaną skrytkę, w której ukryte zostały dziwnie ponumerowane dyskietki. Od razu pomyślał, że to własność Kai, a właściwie jej zmarłego ojca.

Z czystej ciekawości Burza i Zaorski postanowili sprawdzić co jest na tych dyskietkach. Jednak znaleźli jedynie kolejną wskazówkę, za którą postanawiają podążyć. Kaja i Seweryn rozpoczęli podróż i podążają za wskazówkami zza grobu. A to co znajdą na końcu tej podróży wywróci ich życie do góry nogami.

Co znajdą Burza i Zaorski? Co chce ojciec przekazać córce zza grobu?

Przyznam się, że oprócz Chyłki nie czytałam nic co wyszło spod pióra Mroza aż do teraz. I powiem, że to było miłe spotkanie. Bardzo fajnie mi się czytało tą powieść i cieszę się że jeszcze dwie części przede mną. Już nie wspominam o tej całej masie innych, po które kiedyś pewnie sięgnę.

,,Listy zza grobu" to kryminał napisany bardzo prostym językiem. Jak już wspominałam czyta się to bardzo szybko i przyjemnie. Momentami można się pośmiać z wypowiedzi Zaorskiego albo jego córek. Nie mogłam się powstrzymać i zaczynałam się śmiać kiedy Lidka wpadała w Spiralę Czemulności czym doprowadzała tateła do rozpaczy. A o co chodzi z tym tatełem i spiralą to już musicie sami doczytać.

Akcja rozpoczyna się tak naprawdę już na pierwszych stronach książki, po woli nabiera rozpędu, żeby końcówką całkowicie rozwalić system. Nigdy nie wpadłabym na takie zakończenie.

Jasne, że nie jest to Chyłka i Zordon, bo tamta seria dla mnie to mistrzostwo literatury, ale Burza i Zaorski też mają swój urok. Nie pozostaje mi nic innego jak zabrać się za kolejne ich przygody.