Stalowe Szczury: Chwała recenzja

W mojej ocenie bardzo udany cykl przedstawiający losy niemieckich żołnierzy z karnej kompanii. Akcja toczy się wartko w alternatywnej rzeczywistości. Jest rok 1922 i nadal trwa I Wojna Światowa. W książce znajdziemy dobrze wykreowanych i konkretnych bohaterów, szczęk broni, trujące gazy, krew, pot, łzy i typową dla działań wojennych brutalność walk kontaktowych.

Do tej pory przeczytałem dwa tomy cyklu „Stalowe szczury”: „błoto” oraz „Chwała” i muszę przyznać, że trudno mi jednoznacznie stwierdzić, który tom jest lepszy. Ogólnie rzecz ujmując oba trzymają bardzo podobny i wysoki poziom, przy obu nie miałem odczucia nudy czy tez innego dyskomfortu, już nawet nie wspomnę że oderwanie się od lektury graniczyło z cudem. Gdyby nie konieczność wstawania do pracy to prawdopodobnie jedyne przerwy wypadały by tylko na wyskoki do WC lub penetracji lodówki.

Reasumując muszę przyznać, że autor miał bardzo dobry pomysł. Gdyby nie drobne potknięcia jego realizacja byłaby wykonana na 101%. Z ogromnym zaciekawieniem zabieram się za lekturę III tomu.