To, co najważniejsze recenzja

 Opowieść wciągnęła mnie od pierwszych stron. Poznajemy panią doktor pracująca w damskim więzieniu. W pewnej książce odnajduje listy jednej z więźniarek, pisane kilkanaście lat temu. Poruszają ją do głębi i postanawia wręczyć je adresatowi. Wyjeżdża więc na urlop do małej, nadmorskiej miejscowości, gdzie każdy zna się z każdym. Od razu czuje się tam, jak u siebie. Jakby wpasowała się w element układanki. Pomiędzy nią, a właścicielem baru atmosfera gęstnieje do tego stopnia, że można by ciąć powietrze. Czy coś z tego wyniknie? Jakie demony przeszłości skrywają w sobie Ci ludzie? Przeczytajcie. Polubiłam główną bohaterkę, chociaż jak każdy, podczas niektórych zachowań mnie irytowała. Z przejęciem przekręcałam kartki, aby dowiedzieć się co będzie dalej. Książka uczy, że na miłość i spokój ducha nigdy nie jest za późno, a demony przeszłości chociaż trudne, ciężkie i bolesne da się pokonać. Polecam jako książkę lekką, na wieczór. Mając możliwość czytania innych książek autorki, z pewnością sięgnę.