Zagubiona pszczoła recenzja

Słodko-gorzka opowieść o życiu wśród malowniczych łąk i lasów, soczystego zapach polnych kwiatów i bzyczenia pszczół z pasieki Jacentego. Wieś Miodula i wiejska chatka daje mu wytchnienie na emeryturze po ciężkiej pracy w policji. Miała być kraina mlekiem i miodem płynąca a znów zalewana jest goryczą. Żona Katarzyna po ukąszeniu pszczoły wpada w śpiączkę i nic nie będzie już takie samo... Wtedy pojawia się ona Maciejka i świat Jacentego wywraca się go góry nogami. Czy miłość jest aż tak silnym uczuciem, by dzięki niej pokonać wszystkie trudności? Ile goryczy musimy doświadczyć, by dokonać dobrych wyborów? Czy w ogóle jest "dobry wybór"?

"Zagubiona pszczoła" to powieść przepełniona bólem, goryczą i żalem nad utraconym, często na własne życzenie, życiem przeplatane miłością, radością, bezgranicznym szczęściem. Jak życie. Powieść o relacjach w rodzinie, o trupach głęboko ukrytych w szafach, o których nie chcemy myśleć i mówić, o traumach, przed którymi nie uda się nigdy nikomu uciec. O pragnieniu bycia kochanym bezwarunkowo tylko za to, że się jest. O miłości, bez której życie traci kolor. Każdy z bohaterów Maciejka, Jacenty, Konrad, Katarzyna i Bogusława niosą ciężki worek swoich doświadczeń ale tylko od nich zależy jak długo cały worek będą nieść. W nas samych są wszystkie odpowiedzi, wystarczy się wsłuchać w siebie.

"Zagubiona pszczoła" to powieść, która mnie znalazła i chyba nawet była mi przeznaczona. Styl pisania Autorki bardzo przypadł mi do gustu. Dojrzały, plastyczny, realistyczny Zbudowanymi zdania mknie czytelnik jak przez życie, nim się obejrzy już jest koniec… Powieść poruszyła najczulsze struny mojej duszy. Głęboka w treści i znaczeniu. Wzruszająca. Poznane historie mnie bolały, przerażały swą treścią. Ale bzyczenie pszczół i zapach miodu koił moją duszę. Smak miodu przywoływał najpiękniejsze chwile z mojego dzieciństwa, dom i Dziadków. Miód dawał ukojenie i zewnętrznych i wewnętrznych ran każdego z bohaterów i moje. Chwilowe szczęście. Takie jest życie... Słodkie jak miód i kwaśne jak cytryna. Może wtedy warto połączyć te składniki, zrobić lemoniadę i zobaczyć, co się stanie?

Mnie bardzo podobała się podróż do Mioduli. Zapraszam, wybierzcie się i Wy.

Serdecznie dziękuje Wydawnictwo Dragon za egzemplarz do recenzji :)