Ewa Stachniak - polscy autorzy dla nakanapie.pl

no.. ja mam w tej dyskusji też swój egoistyczny powód zwiazany z pisaniem mojej powieści, nakanapowej, i ładnie się pewien dialog zarysował, jak ten gdy Chopin gromi współczesnych (nam) kompozytorów za to że nie przemawiają do uszu lecz do ściany

a podejmując sprawę dwugłosu historyk - fabulista, wydaje się że problem bolesnego ograniczenia aktywności, wolności osobistej, z jakim musieli radzić sobie mężczyźni tamtego czasu, mam na myśli sprawy polityczne, walki z władzą zaborczą, opisywanym kobietom kompletnie nie doskwierał...

Napewno będę zaglądać na Facebooka :) Czekam z niecierpliwością na kolejne owoce Pani pracy.

A tymczasem "siedzę sobie" w Ogrodzie Afrodyty :) Maria właśnie zatrzasnęła drzwi zostawiwszy swą Dudu w pałacu na polecenie księżniczki - córki sułtana. Ciekawa jestem po co, ale przerwa na tłuczenie schabowych musi być ;) W książce pewnej autorki czytałam, że to matka Zofii wręcz "wlokła" ją do Boscampa, aby ją mu sprzedać. Czytałam też że Zofia będąc już panią Potocką miała dzieci ze swymi kochankami. Czyniła je swoimi "wychowankami", które miały usługiwać tym "legalnym" dzieciom. Czy to prawda czy wymysły osób, których ponosi fantazja?

Pani Edyto,
Wróciłam do komputera po tygodniowej przerwie i znalazłam Pani "post." O Zofii krążyły wielkie plotki, i z persepktywy czasu trudno je weryfikować. Ja lubię "naczytać" się o przeszłości a potem oddać się wyobraźni...powieści to takie sny na jawie, którymi autorzy dzielą się z czytelnikami. Jak czytelnik da się przekonać, to jest wtedy zupełnie wspaniale..

Pani Ewo, czytam teraz Chopina Marii Gordon Smith i George Marka - lubi Pani tę książkę? Gdy przyszedł rozdział z kochankami z Valldemossy i całe Nohant i Paryż, z dwojgiem mieszkań i z jednym, zrobiło się tak ciepło, tak pachnąco. Ta para wzajemnie sobie służyła. I nawet gdy dla niej był on małym Chip Chip, a jego mało obchodziły jej romanse (powieści), na tym co każde robiło w swym pokoju korzystało. Trafili na siebie. Rozumiem Pani odzyskiwanie minionego czasu, warto....

I rozdział XI "Mgły Anglii". Idylla się skończyła. Chopin powrócił do Paryża i dziewięć lat z George Sand zakończyło się kąśliwymi listami i przejściem na Pan/Pani.