Chłopiec z ulicy Wschodniej

Cóż, czuję się zawiedziona. Spodziewałam się opowieści wywołującej ogromne emocje, otrzymałam dość nudną historyjkę o chłopcu z patologicznej rodziny.
Łódź znam bardzo dobrze, urodziłam się tam i wychowałam, jednak z łodzkim śródmieściem oraz typowymi dzielnicami biedy właściwie nigdy nie miałam nic wspólnego. Kamienice oglądałam przez szyby tramwajów bądź autobusów, a Bałuty tzw stare Bałuty starałam się omijać szerokim łukiem, co nieznaczy że moja stopa nigdy tam nie postała.
Styl autorki spowodował, że opowieść o Gabrysiu wypadła według mnie słabo. Tekst nie został nacechowany emocjami, co sprawiło że nie współczułam ani chłopcu ani jego matce, która świadomie sobie i dziecku zgotowała taki los, a miała alternatywę, mogła uciec od tego koszmaru. Z takimi perspektywami nie wahałabym się nawet minuty. Cóż, każdy jest kowalem własnego losu.
W tekście autroka raczy nas kilka razy hmmm nie wiem jak to nazwać, "nawiedzeniami/obajwieniami". Chłopcu ukazuje się anioł Gabriel i cudownie ratuje go z opresji, a to w dłoni chłopca cudownie pojawia się zagubiony klucz, a to chłopiec dowiaduje się o chorobie babci i w jakiś przedziwny sposób odwiedza ją w szpitali itd, ja tego nie kupiłam. Szczerze mówiąc te wstawki popsuły mi odbiór całości.
Może się powtórzę ale mój największy zarzut, to brak emocji. Pod koniec lat 90 czytałam książkę "Dziecko zwane niczym". Autor opisywał swoje dzieciństwo, a zrobił to w taki sposób, że do tej pory jak sobie przypomnę o czym czyt...

W życiu warto marzyć, niezależnie od wszystkiego!

"Chłopiec z ulicy Wschodniej" to obraz życia dziecka od najmłodszych lat doświadczanego przez życie. To prawda, że dzieciństwo determinuje to, kim później jesteśmy, ale czy pomimo trudnych chwil jest szansa na szczęście? Czy warto pomimo wszystko wierzyć w marzenia i cuda? Anna Stryjewska daje Czytelnikowi odpowiedź na te pytania, jednocześnie nie pisząc niczego wprost.

Książka nie jest długa i przeczytałam ją dość szybko, ale to lektura, która na długo pozostaje w pamięci. Powieść niełatwa, często bolesna, ale jednocześnie zmuszająca do refleksji i dająca nadzieję. Opowieść o życiu takim, jakim jest naprawdę — z dobrymi i złymi momentami, wśród ludzi, których kochamy i nie chcemy stracić, ale również wśród takich, o których chcielibyśmy jak najszybciej zapomnieć, a nie zawsze się da.

Przemoc domowa to nigdy nie jest łatwy temat, szczególnie jeśli dotyczy tych najbardziej bezbronnych, czyli dzieci... Anna Stryjewska podchodzi jednak do tego zagadnienia z dużą delikatnością. Do życia małego Gabrysia wprowadza odrobinę magii, jednocześnie pokazując, że zawsze znajdzie się chociaż jeden człowiek, któremu na nas zależy i który będzie zawsze.

Powieść to lektura zdecydowanie warta uwagi. Niełatwa tematyka zachęcająca do przemyśleń, a przy okazji inspirująca historia o realizowaniu swoich celów i spełnianiu marzeń. Zdecydowani...

Książka o trudnych emocjach. O zapomnianym chłopcu, ojcu oprawcy i smutku. Czy każdy ma szansę na szczęśliwe życie?
Kolejna, która potwierdza, że dzieciństwo ma ogromny wpływ na naszą dorosłość.

Jeszcze ten tytuł. Z ulicy Wschodniej. Zbyt mocno wpasowuje się w trudny czas Europy 😔

Po burzy wychodzi słońce. Mam nadzieję, że obudzimy się rano i zapanuje radość 🇺🇦