Edictum de Paemeiobrigensibus z roku 15 przed Chr. wpisuje się w zachodzący proces organizacji polityczno-administracyjnej północnych obszarów Półwyspu Iberyjskiego w dobie panowania cesarza Augusta. Edykt ten stanowił narzędzie rzymskiej kontroli obszarów prowincjonalnych. Edictum de Paemeiobrigensibus ilustruje wykorzystanie dokumentów na brązie na obszarach świeżo inkorporowanych w granice Imperium Rzymskiego. Monografia składa się z 2 części: 1. przekładu edyktu Augusta z roku 15 przed Chr. oraz komentarza. Dokument jest oryginalnym i wyjątkowym źródłem wiedzy o czasach Augusta.
Fontes Historiae Antiquae XXVIII
Fontes Historiae Antiquae XXVIII