Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości

Jeden wielki wzrusz. "Na miłość nigdy nie jest za późno, na samotność zawsze jest za wcześnie". Uwielbiam te historie.

Jakiś czas temu przeczytałam inny reportaż tej autorki, już wtedy czułam ogrom włożonej pracy i bardzo dobrze zrobiony wywiad.
"Krótko i szczęśliwie" to zbiór historii starszych ludzi, którzy niezależnie od wieku się zakochują. Ich miłość często trwa bardzo krótko, ale jest w 100% szczerza i szczęśliwa. Nie każda historia mnie urzekła, ale z drugiej strony to historie prawdziwych ludzi. Nie jestem chyba w stanie ocenić tej książki w kryteriach, jakimi oceniam inne pozycje. Historie nam przedstawione najczęściej kończą się śmiercią, co jest naturalne i nieodłączne a zważywszy na wiek bohaterów, jest to do przewidzenia. Zdecydowanie jest to pozycja do popłakania sobie i zastanowienia się nad swoim życiem. Ten cały reportaż jest oparty na szacunku zrozumieniu cierpliwości, ale i na cierpieniu stracie i szybkich relacjach. Dla mnie to jest jeden z reportaży, jaki przeczytałam i będę każdemu polecać. Ważny aspektem jest również pokazanie seksualności i cielesności osób starszych, o czym się nie mówi. Osoby strasznie niestety bardzo często padają takiemu bardzo stereotypowemu myśleniu, nie mogą mieć życia intymnego, nie mogą imprezować, nie mogą być, takie jak chcą. Jest to bardzo krzywdzące myślenie i zdecydowanie osoby starsze mają prawo żyć, jak chcą i decydować same o tym, jak będą spędzać te ostatnie lata życia. Cały reportaż daje mocno do myślenia i na pewno nie trafi do każdego, ale zdecydowanie większość ludzi czytających odnajdzie coś dla siebie, bo każda historia...

Ahhh, jakże to była przyjemna lektura! Mimo że słodko-gorzka, chwytająca za serca, to jednak mająca zdecydowanie pozytywne przesłanie. Na miłość nigdy nie jest za późno i przychodzi w najmniej spodziewanym momencie. Na początku może być niezauważona, nie zawsze trzeba ją odpowiednio nazywać. Wydawać by się mogło, że "Krótko i szczęśliwie" będzie monotematyczne, ale jest wręcz przeciwnie! Romaniuk, opisując historie, pokazuje, że to piękne uczucie jest wyjątkowe, nie ma drugiego takiego. Mimo że każdy czy większość miłość przeżywa, to jednak zawsze wygląda ona inaczej. Trudno wybrać moje ulubione historie, wszystkie mnie wzruszyły, po każdej musiałem chwilę odpocząć, przemyśleć to, co przeczytałem. Chyba najbardziej chwyciły mnie za serce dwie - ta z parasolami oraz Dziewczyną i Dróżnikiem. Pierwsza za to, że uwielbiam drobne gesty, a druga za uświadomienie, czy bardziej przypomnienie, że nie wszystko trzeba nazywać, określać, definiować. Świetna książka, zostanie ze mną na długo.

W głębi serca jestem niepoprawną romantyczką. Książka "Krótko i szczęśliwie" to był miód dla mojej duszy. Związki, uczucia, emocje osób starszych są zazwyczaj pomijane, owiane tajemnicą. A oni też mogą mieć piękne i barwne życie uczuciowe. Często nawet lepsze od nas - młodych. Podczas czytania historii zawartych w książce nie raz i nie dwa zakręciła mi się łezka w oku. Chciałabym mieć magiczną moc zapominania , aby przeczytać i przeżywać tę książkę od nowa.

Książka wciągnięta w dwa wieczory, przed chwilą wyrzuciłam chusteczki zalane łzami. Tyle miałam wzruszeń o sile miłości między starszymi ludźmi. Jestem zaskoczona jak dobrze autorka pokazała emocje i to co czuli bohaterzy jej rozdziałów.

Ta książka uświadomiła mi a może tylko przypomniała że można mieć szaloną i wielką miłość w każdym wieku. Wspomniane tutaj osoby po 60-tce poruszają moja głowę i duszę.

Bardzo ale to bardzo polecam tę książkę!