Martwy Ptak

Okładka, która mnie zaciekawiła, opis obok którego nie mogłam przejść obojętnie, autor, którego nie czytałam wcześniej a więc szansa na poznanie kogoś godnego uwagi... ogólnie rzecz biorąc - zachęcająco.

Największym plusem okazało się dla mnie wykreowanie przez autora postaci mordercy - świetna robota.
Treść dla jednych przerysowana, w moich oczach okazała się mocna i dość brutalna, ALE to przecież właśnie taki gatunek literacki, gdyby miało być śmiesznie to autor napisałby komedię, czyż nie ?

Ta książka na pewno wciąga czytelnika od samego początku, dobrze wypracowany warsztat sprawił, że autor bardzo dobrze poradził sobie z wybrnięciem z wielu wątków, które pojawiają się w książce. Nic nie pozostało niewyjaśnione.

Do minusów na pewno można zaliczyć zbyt obszerne i czasami niewiele wnoszące do treści "myśli" bohaterów, które można było często skrócić. Mnie osobiście to męczyło i drażniło. W thrillerach uwielbiam akcję, napięcie i fakt, że ciągle czuję podekscytowanie, ale chwilami jak bohater zaczął już "myśleć" o czymś ;) to, to napięcie ze mnie uchodziło ;)), tak więc tylko o to się czepiam.

Łódź.
W mieście zostają odnalezione zwłoki, na domiar z wetkniętymi w usta martwymi ptakami. Do sprawy włączają się komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc, niestety nie mają łatwo, ponieważ morderca jest perfekcjonistą i dba o każdy detal. Do czasu..
Intrygujące zbrodnie wzbudzają fascynację Laury, studentki Akademii Sztuk Pięknych, która ma niecodzienny styl rysowania. Lubuje się w przedstawianiu śmierci samotnej, tej pomijanej. Kiedy dowiaduje się o wykonanych zbrodniach w jej mieście chce je od razu zobrazować...

Ten kryminał nie był niestety dla mnie łatwy. Nie chodzi o brutalność, ponieważ lubię takową w powyższym gatunku. Rozpraszała mnie zbędność opisów i szczegółowość, która nie wnosiła nic do treści, a niestety zmniejszała moje napięcie. Prowadzenie śledztwa przez komisarza Kyrcza i podkomisarz Szolc, niestety bez emocji, 'poszukiwacze mordercy' bez wigoru jak dla mnie. Kiedy już dochodziło do opisów zbrodni byłam zadowolona, ponieważ odzwierciedlały klimat jaki miał mieć miejsce w książce. Jednak porównując ich ilość do spisanej treści, zdecydowanie było go za mało.
Znacznie więcej dowiemy się o przeszłości i życiu głównej bohaterki Laury, która ma dość intrygujące zainteresowanie odnośnie sztuki. Mianowicie odkrywa i ukazuje piękno jakie kryje się pod płaszczem śmierci. Przelewa to wszystko na papier, ukazując lepsze i głębsze postrzeganie końca życia.
Nie wiem czy miałam zbyt wielkie oczekiwania do tej książki, a treść niestety nie zaspok...

Nazwisko Macieja Kaźmierczaka jest mi znane z wcześniejszej jego pozycji pt. "Dziennikarz", który był całkiem udanym kryminałem.

Miasto Łódź żyje obecnie tylko jedną sprawą, która dotyczy serii dziwacznych zbrodni. Morderca stosuje jednakowe modus operandi: pozbawia ofiary palców, a w ich usta wkłada martwe ptaki. Na dodatek jest perfekcjonistą, który nie pozostawia po sobie żadnych śladów. Prowadzący śledztwo komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc, czekają na jakąś pomyłkę z jego strony. A gdy w końcu do niej dochodzi, zastanawiamy się - czy to nie świadoma manipulacja? Dla sprawy okazuje się mieć znaczenie osoba Laury Wójcik, rysowniczki zafascynowanej martwymi ptakami.

Już początek wydał mi się jakiś dziwny. Autor chciał zaszokować i przyciągnąć uwagę czytelnika makabrycznym opisem zbrodni, było obrzydliwie i odpychająco. Trup ściele się gęsto i nie brakuje też dość szczegółowych opisów, tego co uczynił swym ofiarom morderca. Pytanie tylko w jakim celu to czyni?

Wydarzenia skupiają się naprzemiennie wokół śledczych, których łączy intymna relacja, dziennikarki Julii Zacharowej oraz Laury, która wydaje się całkiem zwyczajną dziewczyną, studentką ASP, gdyby nie jej dziwaczna fascynacja śmiercią zwierząt, zwłaszcza ptaków.

Motyw zbrodni jako dzieła sztuki pojawia się w literaturze nie pierwszy raz, tym razem nie jestem do tego pomysłu przekonana i odczuwam dziwny dysonans. Jest to poprawnie napisany kryminał, posiadający wszystkie cechy, kt...

"Martwy ptak" odbiega gatunkowo od wcześniejszych pozycji Kaźmierczaka. Nie jest to bowiem powieść grozy, lecz kryminał. Widoczne są tutaj co prawda upodobania autora, jego słabość do mrocznych scen, do kreowania ponurej, gęstej, wzbudzającej grozę atmosfery. Jednak wszystko z zachowaniem względnego realizmu. Czytelnik może liczyć na kawał naprawdę niezłej lektury.

Akcja powieści początkowo toczy się powoli, lecz im bliżej do finału, tym bardziej nabiera tempa. Na sam koniec, tuż przed końcowymi scenami, znowu zwalnia, co potęguje uczucie niepokoju, trzymając czytelnika w sidłach napięcia. Fabuła podąża za rozwiązaniem w porządku chronologicznym, nie ma tu przeskoków pomiędzy liniami czasu. Wspomnienia jednej z głównych postaci pojawiają się tu i teraz, nie zaburzając rytmu wydarzeń. Pozwala to głębiej wniknąć w codzienność bohaterów oraz w śledztwo prowadzone przez policjantów.

Bohaterowie wykreowani przez Kaźmierczaka są bardzo różnorodni, nie tylko pod względem charakterów czy sposobu bycia, ale również poziomu dopracowania. Dużo uwagi autor poświęcił Laurze, młodej artystce, która fascynuje się śmiercią i uwiecznia ją na swoich obrazach. Z kolei Kyrcz i Szolc zyskali znacznie mniej uwagi autora, schodząc przez to na dalszy plan. Można powiedzieć, że autor nadał im wyłącznie kontury, nie skupiając się na szczegółach. Najbardziej tajemniczą postacią jest morderca, którego motywy czytelnik odkrywa dopiero na koniec. W trakcie lektury odbiorca może jedn...

Ostatnio pochłaniam książki jedna za drugą 😱 Jednak wiem, że ta fala może się zaraz skończyć, stąd staram się wybierać te tytuły, które mają okazać się perełkami 😉
Niestety, powieść „Martwy ptak” mimo, że historia jest intrygująca, to brakowało mi tu napięcia 😞 Opisów było momentami aż nadto , a do tego były dość obszerne. Przez co „krwawe” fragmenty gubiły się w ich gąszczu. A szkoda, bo były mega! 😎
Ale! Ostatnia scena jest niesamowita! Od razu skojarzyła mi się z jednym z filmowych ekranizacji o Hanibalu Lecterze 😈
Niemniej, miło spędziłam przy niej czas.

Śmierć fascynuje ludzi od zawsze. Laura, studentka ASP, rysuje martwe ptaki, które odchodzą w ciszy, niezauważone. W ten sposób daje upust swoim emocjom. Czym kieruje się natomiast brutalny morderca, który grasuje na terenie Łodzi, okaleczając swoje ofiary i wkładając w ich usta martwe ptaki? Czy wybrany przez niego modus operandi skrywa głębszy przekaz?

Kryminał Macieja Kaźmierczaka szokuje nie tylko okładką, ale przede wszystkim dosadnością opisów zbrodni i scen seksu, obskurnością zatęchłych zaułków i kamienic i wszechobecnym obrazem śmierci. Momentami nieco przydługie opisy nie były w stanie odciągnąć mnie od intrygującej zagadki, której rozwikłania podejmują się komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc. Błądzą jednak we mgle, a jedynym ogniwem łączącym zbrodnie wydają się być rysunki Laury, którą niespodziewanie zaczynają interesować się lokalne media. Czy kolejne ofiary przybliżą ich do rozwiązania zagadki i odkrycia tożsamości sprawcy i jego motywów?

Prócz wątków głównych związanych ze zbrodniami i prowadzonym śledztwem oraz rodzącą się relacją pomiędzy główną bohaterką, a początkującą dziennikarką, Julią, autor porusza ciekawe kwestie związane z problemami rodzinnymi bohaterów, podejściem do imigrantów, mniejszości seksualnych, czy brakiem tolerancji. Sprawia to, że bohaterowie zyskują drugi wymiar i wydają się prawdziwi, ludzcy.

Fabuła okazuje się intrygująca i zaskakująca zarazem. Umiejętnie poprowadzona buduje mroczny klimat wyzierający ni...

Ambiwalencja. Czy książka może jednocześnie fascynować i irytować? Jak widać może.
"Martwy ptak" jest kryminałem, przy którym dobrze mieć pusty żołądek. Plastyczne, brutalne opisy skutecznie wybiją Wam z głowy jakikolwiek posiłek, a mroczny klimat Łodzi przyprawia o dreszcze. Do tego @maciej_kazmierczak_ stworzył świetną fabułę - zawiłą zagadkę bestialskich morderstw, których motywacja umyka od samego początku. I ta nieuchwytność przyciąga, każe wracać do książki i czytać dalej. Jest sugestywna, przerażająca, a przez to fascynująca. Z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej czuć, że jakiś istotny szczegół pozostaje ukryty i dopóki bohaterowie nie wywleką go na powierzchnię nie rozwiążemy zagadki. Jeśli dodać do tego dobry warsztat pisarski autora, można by powiedzieć, że książka idealna. Gdyby nie jeden szczegół (przynajmniej w moim odczuciu). Już dawno nie czytałam książki, w której wszyscy bohaterowie są irytujący. Nie złapałam choćby nici porozumienia z żadnym z nich. Mężczyzn w tej książce można zbiorowo nazwać bucami, a kobiety popychadłami. I chociaż zakończenie rzuca zupełnie inne światło na całą sytuację (ostatnie zdanie jest naprawdę epickie), to nie rekompensuje prawie pięciuset stron na których, po kolei chciałam ich wszystkich kopnąć w to jakże szlachetne miejsce.
Czy polecam? Jak najbardziej, bo to jest kawał dobrej książki!

Przygotujcie się na mroczny kryminał! "Martwy ptak" to makabryczne morderstwa w Łodzi - ofiary mają w ustach martwe ptaki! W sprawę wplątana zostaje rysowniczka Laura, która jest zafascynowana tematyką śmierci. A może ktoś celowo chce ją wplątać w te morderstwa? Zakończenie tej historii jest zaskakujące. Ale, moim zdaniem, trochę za dużo opisów w tej książce.

Dla tych, którzy lubią makabryczne opisy miejsca zbrodni - będzie to z pewnością ciekawa, oryginalna książka. Przedstawione zbrodnie to są w jakimś stopniu dzieła sztuki! Sama okładka już przyciąga czytelnika. Jeśli więc macie ochotę na wstrząsającą historię - to polecam!

Dziś przychodzę do Was z recenzją książki „Martwy ptak” Macieja Kaźmierczak, która ukazała się nakładem wydawnictwa @muza.black @wydawnictwomuza

Zaciekawiona opisem i okładką, bo to chyba najbardziej pozytywne aspekty tej książki, miałam w stosunku do niej spore oczekiwania.
Niestety, trochę nie poszło po mojej myśli. Liczyłam na mroczną, krwawą historię, na śledztwo trzymające w napięciu , na wyrazistych bohaterów. Nie mówię, że jest źle, ale liczyłam na więcej.
Może to jednak moje oczekiwania były zbyt wygórowane ? 🤷‍♀️ Potencjał był i to ogromny, ale coś zdecydowanie poszło nie tak. Epilog genialny, finał historii również, jednak środek… może historia odebrana byłaby inaczej gdyby nie śledczy. Śledczy, którzy nie przykładają się do swojej pracy, nic w ich działaniu nie jest logiczne, a same dialogi są nijakie. Sprawiają wrażenie ludzi, którzy mają to gdzieś, jeden myśli o tym żeby się napić, a druga aby zaciągnąć go do łóżka. Do tego scena w której ona, ubrana w golf (tak opisuje ją komisarz kiedy wchodzi do jego gabinetu) a stronę później rozpina guziki koszuli?! Niby drobne mankamenty, a jednak rzutujące na całość.
Oprócz głównej bohaterki, która zresztą była najbardziej wykreowaną postacią, inne były niejednoznaczne, mało wyraziste, często nic nie wnoszące do fabuły i można było je pominąć.

Chyba najlepiej będzie jeśli sami przeczytacie i wyrobicie sobie zdanie o tej książce.
Potencjał jest, trzymajmy kciuki za autora, bo mam nadzi...

„MARTWY PTAK”

Maciej Kaźmierczak Wydawnictwo MUZA

„Martwy ptak” to bardzo mroczny thriller. Po przeczytaniu tej książki już nigdy nie spojrzycie normalnym okiem na martwe ptaki. Niesamowicie trzyma w napięciu aż do ostatniej strony.
Wydawało mi się, że zbrodnia nie może być dziełem sztuki – aż do tej chwili.
W Łodzi grasuje seryjny morderca, który swoim ofiarą obcina palce, a w ich usta wkłada martwe ptaki. Kim on jest? Dlaczego tak postępuje? Komu tym sposobem daje znaki? Sprawca tych morderstw nie zostawia śladów. Wydaje się, że jest profesjonalistą. Tą trudną sprawę próbują rozwiązać komisarz Krycz i podkomisarz Szolc.
Laura Wójcik nasza główna bohaterka jest rysowniczką. Rysuje na zamówienie. Od urodzenia uwielbia rysować. Najchętniej rysuje martwe ptaki. Fascynuje ją wszystko związane ze śmiercią. Dziewczyna jest bardzo mroczna. Jej zainteresowania mnie przerażają i te rysunki. Co ona ma wspólnego z tymi zbrodniami? Przekonajcie się czytając „Martwy ptak”. Czy życie Laury jest zagrożone?
Nie mogłam doczekać się, kiedy poznam kim jest ten seryjny morderca. Jak go poznałam byłam w głębokim szoku. Tego się nie spodziewałam. Wy zapewne też będziecie w szoku.
Idealna fabuła, akcja bardzo dobra – chociaż czasami zwalniała. Dobrze prowadzone śledztwa. Morderstwa, które są prawdziwym dziełem sztuki. Tajemniczy i mroczny klimacik głównej bohaterki. Jestem oczarowana tą powieścią. Im bardziej mroczniej tym lepiej.
Brawa dla autora Mac...

W Łodzi dochodzi do makabrycznych zbrodni. Ofiary zostają udekorowane martwymi ptakami. Sprawca wydaje się być nieuchwytny.

Kupiłam ebooka w dniu premiery i tak jakoś zabrać się nie mogłam. Potem zorientowałam się kim jest Kaźmierczak, więc od razu złapałam za lekturę. Początek był trudny. Miałam wrażenie, że autor ma milion pomysłów i wszystkie ma ochotę upchać do jednej książki. Nawet na jakiś czas odłożyłam czytanie. W końcu jednak wróciłam i to była dobra decyzja. Okazało się, że ten barwny początek miał sens.

Cała intryga, pomysł, niecodzienność sytuacji bardzo mi się podobała. Podobał mi się rozmach, plastyczność i swojego rodzaju poetyckość zbrodni. Zakończenie mnie zaskoczyło, a autor przekroczył wszystkie możliwe granice pisząc je. Nie liczcie na coś zwykłego, nastawcie się na coś spektakularnego.

Rzadko przy czytaniu książki nachodzi mnie myśl, że mam ochotę zobaczyć ekranizację. „Martwego ptaka” chcę zobaczyć jako serial i marzy mi się, żeby wzięli się za to ludzie od „Hannibala”. To byłby majstersztyk! Bo taka jest też ta powieść. I to jest debiut - szok!

Jedna z lepszych, które ostatnio przeczytalam.