Morderstwa w Suffolk

Anthony Horowitz to autor serii o nastoletnim agencie Aleksie Riderze, ale także powieści o Holmesie, Bondzie, a mnie najbardziej przypadł do gustu jego kryminał „Morderstwa w Somerset”, a niedawno przeczytałem bezpośrednią kontynuację noszącą tytuł „Morderstwa w Suffolk”.

O książce możemy przeczytać, że:
Zmęczona obowiązkami i ciągłą walką, by wszystko działało, Susan zaczyna tęsknić za Londynem.
Wtedy pojawia się u niej para Anglików z dziwną prośbą. Opowiadają jej historię o morderstwie, do którego doszło w dniu ślubu ich córki Cecily, w tym samym hotelu, w którym miało się odbyć przyjęcie weselne. A kiedy dodają, że Cecily zniknęła kilka godzin po przeczytaniu kryminału, który Susan opracowywała kilka lat wcześniej, była redaktorka wie już, że musi wrócić do Londynu, żeby pomóc ją odnaleźć. Wygląda na to, że odpowiedzi na pytania, kto zabił i dlaczego zaginęła Cecily, kryją się na kartach tej powieści.
Susan nie wie jednak, że już wkrótce jej własne życie znajdzie się w niebezpieczeństwie…

Agatha Christie XXI wieku znowu mnie do siebie przekonała. Fantastyczny kryminał który czyta się rewelacyjnie. Intryga godna mistrza, świetni bohaterowie, zjawiskowe plenery angielskie, czy też jak wola niektórzy brytyjskie. Ale nie to nie wszystko. Nie jest to także jakaś mroczna powieść. Przeciwnie, mimo że ze zbrodnią mamy do czynienia, jest tu także miejsce na niezły humor. Także polecam.

Po „Morderstwach w Somerset” przenosimy się do „Morderstw w Suffolk”. I tym razem mogę z całą pewnością stwierdzić, że widać rozwój autora, bo ta część jest zdecydowanie lepsza od poprzedniej, a już tamta potrafiła wciągnąć, zaskoczyć. Zawsze głośno chwałę tych pisarzy, którzy nie stoją w miejscu.

Motyw podobny — historia w historii. Susan to emerytowana redaktorka, mieszkająca na greckiej wyspie zaczyna tęsknić za wielkomiejskim życiem. Na jej drodze stoi nagle dwójka Anglików, których córka zaginęła po przeczytaniu książki. Książki dobrze znanej Susan, bo to ona ją niegdyś redagowała. Kobieta postanawia pomóc zdesperowanej parze, ale jej własne życie staje się tym samym zagrożone…

Anthony Horowitz to męska wersja Agathy Christie, naprawdę. Czuć, że „ktoś” jest tu fanem. Umie wykreować bardzo podobną atmosferę, trzymać czytelnika w napięciu, a równocześnie zgrabnie operować językiem, bez specjalnego wymuszania sztucznych dialogów. To taki dość klasyczny styl, który większość z nas potrafi scharakteryzować. W przypadku „Morderstw w Suffolk” musimy być szczególnie uważni, aby nie umknął nam żaden szczegół, gdyż dosłownie każdy, nawet niepozorny element jest ważny w dojściu do zaskakującego finału. Lektura sprawiła mi sporo frajdy, chętnie sięgnęłabym po inne powieści autorstwa Horowitza. Mam nadzieję, iż też udane, pod żadnym pozorem nie chciałabym sprawić sobie rozczarowania.

Dwa lata. Tyle minęło od wydarzeń w Somerset. Obecnie Susan Ryeland prowadzi spokojne, wręcz nudne, życie na Krecie. A jednak postać Atticusa Punda, autorstwa Conwaya, wraca do niej jak bumerang. Już jedną sprawę udało jej się doprowadzić do końca, ale czy była redaktorka jest w stanie poradzić sobie z kolejną zagadką? Jej jedynym, a zarazem niesamowicie istotnym atutem, jest to, że znała pisarza od podszewki, a prawdopodobnie to sam Alan rozgryzł tajemnicę, która nie miała ujrzeć światła dziennego.

Tym razem mamy do czynienia z rozwiązaną sprawą zabójstwa niejakiego Franka Parris. Czym tu się więc zajmować, skoro ta historia lata temu doczekała się rozwiązania? Co czeka naszą bohaterkę w uroczym, rodzinnym hotelu? I czy Conway, nawet z zaświatów, będzie dla niej cieniem do końca jej dni? To kolejna trzymająca w napięciu, pełna tajemnic i kłamstw historia spod pióra Horowitza. Trzyma w napięciu, mąci w umyśle i zmusza do zastanawiania się co jest faktem, a co jedynie pobożnym życzeniem, by sprawy miały się w ten sposób.

Ponownie otrzymujemy tutaj dwie książki w jednej i po raz kolejny ten zabieg pozwala na interesujące spojrzenie na sprawę, która jest przedmiotem tej powieści. Tym razem, fikcyjna powieść zaprezentowana na łamach tego kryminału, jest odzwierciedleniem sytuacji postaci, które poznajemy. Choć rzecz dzieje się w innym miejscu i czasie, to nie ma mowy o zbiegach okoliczności, Conway piekielnie inteligentnie przedstawił swoją wersję wydarze...

Teraz, skoro już wpierw przeczytałam ,,Morderstwa w Somerset" i spodobała mi się ta książka, to byłam ciekawa, czy i kolejna przypadnie mi do gustu. Teraz nawet jestem świadoma stwierdzenia, że to jedne z najlepszych kryminałów jakie dotychczas czytałam! Oczywiście zachowany został tutaj system matrioszkowy z jednym szczegółem. Mamy opowieść w opowieści i to wszystko w jednej opowieści:-) Niesamowity dobór zdarzeń i ta ciekawość, która nas nie opuszcza do samego końca. W żaden sposób owe historie nam się nie mylą. Tak naprawdę wszystkie zdarzenia zapoczątkowuje dziwna książka, po której przeczytaniu jej właścicielka nagle zniknęła. Z pewnością tych zdarzeń nie spodziewa się nasza bohaterka. W końcu mając pół wieku za sobą nie spodziewała się ekscentrycznych zdarzeń. Prowadzi mały hotel i to na greckiej wyspie! W międzyczasie nieco nam o nim opowiada wplatając zobrazowanie tutejszych zwyczajów greków, a co za tym idzie, czasem niemałych utrudnień. Tak jak starego drzewa się nie przesadza, tak nic nie jest w stanie zmienić zwyczajów mieszkańców. Wtedy to na jej drodze staje małżeństwo Anglików ze swoją przedziwną historią. To od nich dowiaduje się o tej książce i zafascynowana tymi zdarzeniami sama postanawia ją nie tylko przeczytać, ale i pomóc im rozwiązać sprawę zaginięcia córki. Tylko biedna nie spodziewa się, że zniknięcie poprzedniej właścicielki książki nie było przypadkowe. Z tego też powodu jej osobiste życie również wisi na włosku...
Mega ciekawa, ciężko jest...

Długo się zeszło, bo na wakacjach zawsze mam dużo pracy, szczyty same się nie zdobędą, muzea nie zwiedzą, a zabytki nie obejrzą. Tylko dzieci jakoś bardziej niż zwykle same się sobą zajmą 🙂 I chyba dlatego, że tak długo czytałam tę książkę, nie jestem nią aż tak zachwycona, choć nadal uważam, że jest bardzo dobra. Dlaczego? Czytałam ją po kawałeczku, więc miałam czas na zastanowienie. I, okropne, domyśliłam się rozwiązania zarówno jednej, jak i drugiej zagadki, choć dopiero na końcu połączyły mi się obie w całość. Co za przykrość! Sądzę jednak, że gdybym czytała ją ciurkiem, nie chciałoby mi się rozmyślać i zostałabym zaskoczona, dlatego zdecydowanie polecam tę książkę.

Anthony Horowitz powraca do historii Susan Ryeland, którą znamy z pierwszej części - "Morderstw w Somerset". I tak, jak w tamtym tomie, i tutaj mamy podobną konstrukcję, czyli książkę w książce. Świetny pomysł! Zwłaszcza, że tutaj pojawia się faktycznie cała ta fikcyjna powieść Alana Conwaya - od okładki, przez stronę tytułową, spis treści, aż do całego tekstu książki. Bardzo, bardzo ciekawy zabieg! A jak obie te historie się łączą?

Otóż, Susan odwiedzają rodzice Cecily, która zaginęła po tym, jak przeczytała książkę Alana Conwaya. Proszą redaktorkę o pomoc w odnalezieniu córki. Okazuje się bowiem, że osiem lat wcześniej w hotelu prowadzonym przez tę rodzinę doszło do morderstwa, które Alan opisał potem w swoim kryminale, wykorzystując rozmaite aluzje, nawiązania i gry słowne. Cecily, za...

Znacie twórczość Anthonego Horowitza? Podobno stworzył świetną serię szpiegowską dla nastolatków. Nie znam, twórczość autora poznałam właśnie od tej książki, która właśnie skończyłam, mało tego zaczęłam od drugiej części, ale spokojnie można od niej zacząć bez znajomości pierwszego tomu.

Potrzebowałam dobrego, mało krwistego kryminału, najlepiej coś w stylu Agathy Christie i taka książkę dostałam. Do tego jest to powieść szkatułkowa, tak zwana książka w książce, gdzie historię się łączą.

Susan żyje sobie na greckiej wyspie, wraz z chłopakiem prowadzi średnio prosperujący hotel, mimo to jakoś nie ciągnie ją do londyńskiego życia. Jej spokój burzy pojawienie się pary bogatych Anglików, notabene też właścicieli hotelu, jednego z bardziej znanych, których córka zaginęła po przeczytaniu kryminału, a ten redagowała Susan. Podobno w tej książce jest zawarta odpowiedź kto kilka lat wcześniej dokonał brutalnej zbrodni w hotelu właśnie tej pary. Autor książki nie żyje, proszą więc Susan o pomoc w znalezieniu odpowiedzi.

Lubię takie inteligentne kryminały, niczym Sherlock Holmes w spódnicy Susan próbuje poskładać tą układankę, odpowiedź jest ukryta w książce ale nie tak łatwo ją znaleźć. Czy redaktorkę też czeka niebezpieczeństwo? Co się stało z Cecily i czy uda się ją odnaleźć? Tego dowiecie się z książki, którą Wam ogromnie polecam.