Sny pachnące poziomkami

Słodziutkie, głupiutkie nieco naiwne, urokliwe coś do poczytania w jeden dzień, dla relaksu i podbudowania pogody ducha. Głowy nie urywa, nie mniej: przyjemnie wciąga.
Autorka wspomina o ciągu dalszym, "Snach pachnących igliwiem". Cóż... Spróbujemy i tego.

Gdy umiera stary leśniczy, a na jego miejsce ma przybyć nowy, znienawidzona macocha pozostawia swą pasierbicę samą, bez środków do życia. Jak poradzi sobie ta wychowana w bliskim otoczeniu natury, niespełna dziewiętnastoletnia dziewczyna?

Mimo przykrych i bolesnych doświadczeń, których nie szczędził jej los, Lena pozostaje dobrą, niewinną i pogodną osobą. Interesująca, niezmiernie życiowa fabuła i galeria autentycznych postaci jest tym, co w powieściach autorki cenię najbardziej. Każdy koniec jest nową szansą, szansą na inne życie, a miłość, która przychodzi niezauważenie, bywa najlepszym jego początkiem. Ta przejmująca, pełna współczesnych problemów powieść, której akcja rozgrywa się w pachnących żywicą sosnowych lasach Pomorza, pochłonęła mnie na długie godziny. Zachwyciły mnie opisy tutejszej przyrody, ukazanie więzi człowieka ze zwierzęciem.

"Sny pachnące poziomkami" Wioletty Piaseckiej to jedna z tych powieści, która robi cieplej na serduszku, wlewa w nas otuchę i nadzieję, że po każdej burzy, wychodzi słońce.

Chcecie przeczytać interesującą historię? Zapraszam do lektury "Sny pachnące poziomkami".

Bohaterką książki jest Lena, 19-latka, maturzystka, córka leśniczego. Dzień przed ostatnim egzaminem, był dla niej smutnym dniem. Wtedy odbył się pogrzeb jej ojca. Lena, osierocona już wcześniej przez matkę, została sama. Na pomoc macochy nie mogła liczyć.

Lena całe życie spędziła w leśniczówce, teraz miała trzy miesiące na jej opuszczenie. Wkrótce rozpocznie nowe życie, wyprowadza się do Trójmiasta. Jej marzeniem zawsze były studia leśne.

Jak potoczą się losy młodziutkiej Leny?

To pełna emocji historia o życiu. Czy Lena spełni swoje marzenia, czy spotka na swojej drodze życzliwych jej ludzi i pokona wszystkie trudności?

Autorka prowadzi czytelnika leśnymi ścieżkami, sama mieszka w leśniczówce, gdzie budzą ją ptasie trele, a pod jej dom podchodzą sarny, lisy i zające. Gorąco polecam lekturę na letnie wieczory. Będzie to z pewnością miło spędzony czas. Zapraszam do czytania.

"Trudno jest się wywinąć od próśb, zakazów, nakazów lub słów krytyki, gdy zaczynamy podążać za marzeniami. Wyruszając własną drogą musimy słuchać siebie, swojego serca i intuicji, ale przede wszystkim być dla siebie dobrym."

Lena wychowuje się w bliskim otoczeniu natury. Dorasta otulona niepowtarzalnym, kojącym zapachem lasu, mchu, otoczona radosnym śpiewem ptaków. Jednak z chwilą śmierci ukochanego ojca jej cały świat rozpada się na drobne kawałeczki. Traci wszystko to, co do tej pory znała i kochała.

"Życie nie znosi pustki i już toczy się dalej, miażdżąc swoimi trybikami uczucia tych, którzy nie potrafią się przystosować."

Tylko jak poradzić sobie ze stratą najbliższej osoby? Skąd wziąć siłę, by pokonać dojmujący smutek.

To wspaniała powieść nasączona całą gamą emocji zarówno tych pozytywnych, jak i chwytających za serce. Nie zaliczę, ile razy w moich oczach pojawiły się łzy wzruszenia.
Lena, mimo iż dopiero wkracza w dorosłość imponuje dojrzałością i wewnętrzna siłą. Charakteryzuje się ogromną wrażliwością i dobrocią serca. Jej niezwykle przywiązanie do przyrody sprawia, że przez chwilę spoglądamy na świat z większym skupieniem. Dostrzegając to, co umyka nam w codziennym pędzie. Piękno otaczającej nas natury, łąki pachnące poziomkami, czy delikatny szum drzew.
To również opowieść o nieszczęściu i tragediach, które z czasem dotykają każdego z nas. Przypomina, że w życiu nie zawsze mamy wpływ na wszystko, a cierpienie wpisane...

🍓 OPINIA 🍓

Tytuł: "Sny pachnące poziomkami"
Autor: Wioletta Piasecka
Wydawnictwo:Skarpa Warszawska
( Książka pochodzi z prywatnej kolekcji)

19- letnia Lena ,po śmierci ojca, dowiaduje się że ma zaledwie trzy miesiące na opuszczenie leśniczówki,w której spędziła szczęśliwe dzieciństwo i młodość. Musi się teraz zmierzyć z brutalną rzeczywistością i próbować przeżyć swój koniec świata. Z pomocą przychodzi jej młody leśniczy Kamil,któremu ojciec Leny pomógł dostać się do służby leśnej. Kamil roztacza opiekę na córką leśniczego, dopóki Lena nie stanie na nogi. Narzeczona Kamila jest niezadowolona i stanowczo sprzeciwia się, podejrzewając że nie tylko wdzięczność jest powodem troski. Wkrótce Lena wyjeżdża do Gdańska i tam postanawia rozpocząć życie na własnych zasadach.Dziewczyna bardzo tęskni za leśniczówką oraz za swoim ukochanym psem Szarikiem którego zostawiła pod opieką starszej kobiety którą ludzie nazywają wiedźmą. Wie że to tam w leśniczówce zostawiła pachnące lasem wspomnienia,błogie chwile związane z rodzicami. Ale czy tylko? Czy da się wymazać z pamięci najwspanialsze chwile swojego życia i tak po prostu zacząć od nowa?

To bardzo piękna,mądra i wzruszająca opowieść która wzbudza wiele emocji.To historia o stracie,dojrzewaniu, samotności o poszukiwaniu własnej drogi ale też o szczęściu, miłości i o tym by być dla siebie po prostu dobrym. By spełniać swoje marzenia a nie innych. By żyć pełnią życia. Styl i klimat jaki autorka stw...

„Spełniaj więc marzenia swoje, nie cudze, bo nikt za ciebie nie sięgnie po gwiazdy. Bądź dla siebie dobra (…)”
Twórczość Wioletty Piaseckiej poznałam w tym roku i polubiłam styl pisania, jej romantyczną naturę i powieści wzbudzające emocje.

„Odsunęła od siebie wyrzuty sumienia, marzenia i wszelkie myśli. Znów niczym Scarlett O’Hara postanowiła odłożyć na później analizowanie konsekwencji tej bliskości.”
Dziewiętnastoletnia Lena po śmierci ojca traci wszystko, macocha nie bardzo przejmuje się pasierbicą i tym co się z nią stanie.
Młody podleśniczy Kamil pomaga dziewczynie i otacza ja swoją opieką.
Czy wyjazd do Trójmiasta spowoduje, że Lena zapomni o swych korzeniach?
Czy dziewczyna wychowana wśród lasów i dzikiej natury będzie umiała odnaleźć się w zgiełku miasta?
Czy nowopoznany Igor zdobędzie serce Leny?
Kogo wybierze Kami?
Czy można odbudować swe życie, skoro legło ono w gruzach?

„Leno, życzę ci z całego serca, by twój świat wskoczył na właściwe tory. Byś znalazła radość, pasje i spełniła marzenia. Odkryła w życiu to, co sprawi, że przeżyjesz je jak baśń.”
Wioletta Piasecka stworzyła piękną, prostą opowieść jednak szarpiącą emocjami serducho. Ta ciepła opowieść pokazuje, że są ludzie, którzy wyciągną do drugiego człowieka pomocną dłoń bez względu na wszystko. Że nie każdy ma piękno w sercu, a wyrachowanie można bardzo kamuflować. To opowieść, że o marzenia trzeba walczyć bez względu na wszystko.