Stany splątane

“Zabiję się innym razem…”

Mam wrażenie, że książka przeczytała się sama… Prawdziwa uczta literacka.

Autor ma niesamowity dar pisania o emocjach. Z wyczuciem, z wrażliwością, z czułością, nienachalnie, subtelnie, poruszająco, pięknie. Dotyka głęboko ukrytych ludzkich odczuć, bólu, poczucia straty, przemyśleń, radości, niespełnionych marzeń.

Zbiór opowiadań o ludziach, których pozornie, tylko pozornie nic nie łączy. Ludzie, bohaterowie, wywodzą się z różnych środowisk, mają różne spojrzenie na życie, inne pragnienia. Mężczyzna zmaga się z bólem po odejściu ukochanej. Świeżo upieczeni rodzice mierzą się z trudnościami “innego” dziecka. Matka, której syn po traumatycznych przeżyciach przestaje mówić, zaczyna myśleć o zemście.

Pan Janusz ukazuje nam zawiłe zakamarki ludzkiej duszy, pochyla się nad ludzką samotnością, wyobcowaniem, poczuciem odrzucenia, tęsknotą za bliskością, cierpieniem po rozstaniu, rozpaczą. Wnikliwe psychologiczne spojrzenie na ludzkie zachowania. Emocje mają ogromny wpływ na nasze życie, podejmowanie decyzji, relacje z innymi ludźmi. Głęboko skrywane tajemnice, motywy działania, rozdrapywanie niezagojonych ran.

“Emocje pierwotne” - opowiadanie to dogłębnie mnie poruszyło, zostanie we mnie na dłużej.

Poruszająca, głęboka, chwilami bolesna, zaskakująca, przepełniona życiową mądrością książka, w której każdy z nas znajdzie coś dla siebie i o sobie. Niezapomniane, ogromne wrażenia. Serdecznie polecam!

„Stany splątane” to najnowsza publikacja Janusza Leona Wiśniewskiego. Jest to zbiór składający się z pięciu opowiadań, w których autor jak ma to w swym literackim zwyczaju rozkłada ludzkie emocje i wzajemne relacje na czynniki pierwsze.

Przeżycia bohaterów opisanych w każdym z tych opowiadań są tak różnorodne, iż może się wydawać, że nic ich ze sobą nie łączy… Moim zdaniem są to jednak wyłącznie pozory, gdyż najgłębsze warstwy psycho – emocjonalne istoty ludzkiej są według mnie fundamentalne, a co za tym idzie zakorzenione głęboko w każdym z nas.

Opowieści zawarte w najnowszym zbiorze mówią o miłości oraz jej braku, o tęsknocie i utracie – nie tylko tego, co namacalne, lecz także wspomnień, które stanowią nierozerwalną cząstkę ludzkiego bytu. O poczuciu skrzywdzenia, które początkowo wywołuje pragnienie zemsty, a z czasem pewną formę wybaczenia pomimo doświadczonego zła, a także o wewnętrznym rozedrganiu człowieka oraz podejmowanych przez niego próbach uporania się z tym, co przynosi życie.

Bohaterowie zmagają się z traumą i wewnętrzną samotnością, która niekiedy doprowadza do decyzji ostatecznych… Autor stawia jednak pytania o to, jakie mamy prawo oceniać wybory innych nie mając pełnego obrazu tego, co czują? Przecież będąc jedynie obok zawsze widzimy tylko wycinek tego, z czym zmaga się inna osoba.

Niniejsze opowiadania z całą pewnością skłaniają czytelnika do wielu refleksji, które dzięki pisarskiej erudycji Janusza Leona Wiśniewski...

Janusz Leon Wiśniewski potrafi o emocjach pisać jak mało kto…

Wiele lat temu widziałam film Samotność w sieci i choć osnuty szarością, mgłą to spodobał mi się, dlatego bez większego zastanowienia sięgnęłam po kolejny tytuł, który wyszedł spod pióra autora.

STANY SPLĄTANE wiesz czym są? „w tym splątaniu chodzi bardziej o splecenie, czyli połączenie czegoś…” Każdy z nas więc odczuwa taki stan.

Książka o tym tytule stanowi zbiór kilku historii, każda z nich przepełniona smutkiem, bólem, stratą, tragedią…i choć mają różne tytuły to te stany splątane są dostrzegalne w każdej opowieści.
Przeczytałam pierwszą historię mężczyzny, która wywołała we mnie niemoc i melancholię. Żałowałam, że już się skończyła, bo przejęłam się losami tego człowieka, który opisywał swoje życie, opowiadał „o utracie zmysłów”. Rozpoczynając kolejną historię myślami byłam cały czas w poprzedniej, ale ta kolejna też mnie pochłonęła i zapomniałam o Nim, myślałam wtedy tylko o kobiecie i jej codzienności, a potem pojawiła się kolejna postać i kolejne opowiadanie i cały czas zatracałam się coraz bardziej w emocjach, w opowieściach o ponurym życiu.

Najbardziej dotknęło mnie trzecie przedstawienie biegu wydarzeń. Od pierwszego zdania miałam łzy w oczach, nie mogłam uwierzyć ile ta osoba musiała przejść. To za dużo jak dla jednego człowieka, za dużo smutku, za dużo zła, za dużo tęsknoty i cierpienia.

Drogi Autorze sprawiłeś, że przez długi czas myślałam o swoim ...

Stany splątane odkładam na półkę o nazwie emocje i uczucia, Wiśniewski jest mistrzem doznań, fundując swojemu czytelnikowi za każdym razem pełną kaskadę przeżyć.

Niezależnie czy to w formie powieści, czy opowiadań jego proza działa wzruszająco, wzbudza zainteresowanie już od pierwszych stron i jest gwarancją literackich przeżyć.

O tym, że miłość wiele ma twarzy i niejedno imię od tej spełnionej, po zdradzoną, skrzywdzoną, macierzyńską czy tą w formie akceptacji przeczytamy w najnowszym zbiorze opowiadań.
Te o tytule "Trzecia opcja" najmocniej mnie poruszyło otrzymując miano najbardziej wzruszającego.
Przeczytamy w nim o pewnym małżeństwie, które poddane zostaje próbie i musi zmierzyć się z innością własnego dziecka. Piłka rozgrywa się między bramkami o nazwie poszanowanie i akceptacja oraz co powiedzą inni. W mojej głowie zakiełkowała zaś myśl - co zrobiłabym na ich miejscu jako młoda matka ?

Forma opowiadań nie jest zbyt chętnie wybierana przez czytelników między innymi w obawie braku równości, czy poziomu. I tu zmierzam z wyjaśnieniem, że Janusz Wiśniewski stworzył zbiór dobrany pod każdym względem, kompletny, wątpię by ktokolwiek kręcił tu nosem. Jestem na tak!