Opis

Najwybitniejsze dzieło Villona. W tym obszernym poemacie przeplatanym balladami i rondami poeta zawarł doświadczenia swojego całego życia. Nadał mu postać szczerego przedśmiertelnego wyznania, w którym połączył zadumę, liryzm, a nawet grozę z rubasznym, dosadnym humorem. Tym samym utwór odzwierciedla typowy dla średniowiecza dualizm: z jednej strony mamy w nim malowaną ciemnymi barwami wizję nędznego żywota i śmierci, a z drugiej - utrzymany w jasnej, lekkiej tonacji obraz zabaw i uciech doczesnych.

Data wydania: 1995

ISBN: 978-83-86086-16-0, 9788386086160

Wydawnictwo: ANAGRAM - Spółdzielna Wyd.Magdalena Koperska

Serie: Wolne Lektury, Biblioteka Poetów

Kategorie: Historia literatury, Literatura średniowieczna, Poezja, Lektury, Literatura młodzieżowa

Stron: 176

Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

François Villon Jeden z najwybitniejszych poetów francuskich epoki średniowiecza, autor Małego testamentu i Wielkiego Testamentu (napisanego około 1461). Jego prawdziwe nazwisko brzmiało François de Montcorbier lub François des Loges. Informacje o biografii Villo...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki François Villon

Recenzje

Książka Wielki Testament nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2022-09-10

Przeczytane Mam w domu 📚 Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach

„Żałuię czasu mey młodości:
— Barziey niż inny iam weń szalał! —
Aż do mych lat podeszłych mdłości
Iam pożegnanie z nią oddalał;
Odeszła; ba, ni to piechotą,
Ni konno; pomkła iako zaiąc;
Tak nagle uleciała oto,
Nic w darze mi nie ostawiaiąc.

Odeszła, a ia tu ostałem,
Ubogi w rozum y nauki;
Smutny, zmurszały duchem, ciałem,
Próżen rzemiosła, mienia, sztuki”.

I tak wszyscy umrzemy.

François Villon życie miał pełne przygód, delikatnie mówiąc. Jego rozrywkowy charakter i skłonność do awantur prawie zaprowadziły go na szubienicę – wyrok śmierci zamieniono ostatecznie na wygnanie z Paryża. Francja w czasach Villona to kraj w rozpadzie, nękany wszelakimi plagami. Łatwo było wtedy wpaść w złe towarzystwo i tak właśnie skończył on sam, jako poeta-przestępca. Jego dzieło to właściwie testament kończącej się epoki.

Żal za straconymi latami musi być uczuciem paskudnym, więc żyjmy tak, aby u kresu własnej drogi nie mieć sobie wiele do zarzucenia – tak właśnie nastroił mnie „Wielki Testament”.

× 14 | link |