Opinia na temat książki Zapomniany ogród

Nell należała do wielkiej i kochającej rodziny. W dwudzieste pierwsze urodziny ojciec wyjawia jej, że nigdy nie łączyły ich więzy krwi. Przybyła do Australii na wielkim statku w przeddzień pierwszej wojny światowej, jako mała dziewczynka i nikt jej nigdy nie szukał. Wyrusza do Anglii, by odkryć prawdę o sobie. Droga wie­dzie ją na sma­ga­ne wia­trem wy­brze­ża Korn­wa­lii, do ta­jem­ni­czej po­sia­dło­ści Blac­khurst, na­le­żą­cej do ary­sto­kra­tycz­ne­go rodu Mo­un­tra­chet.

Po śmier­ci Nell w 2005 roku jej wnucz­ka, Cas­san­dra, otrzy­mu­je nie­spo­dzie­wa­ny spa­dek, dom zwany Cliff Cot­ta­ge i ota­cza­ją­cy go ogród. To tam dziewczyna od­kry­je praw­dę o swo­jej ro­dzi­nie i roz­wi­kła stu­let­nią ta­jem­ni­cę za­gi­nio­nej dziew­czyn­ki.

Powracam po latach do "Zapomnianego ogrodu", bo to właśnie dzięki niemu poznałam i pokochałam powieści Kate Morton. Myślę, że zachwycą one czytelników Lucindy Riley i choć trochę ukoją ból, który pozostawiło w nas jej zniknięcie.

Morton wciąga nas w swój pełen magii świat. Duża w tym zasługa niezwykle przyjemnego w odbiorze stylu oraz plastycznego i pięknego języka. Akcja zawsze rozgrywa się w malowniczo położonych miejscach, ale główne skrzypce odgrywa tu spektakularna fabuła i jej nietuzinkowi bohaterowie.

"Zapomniany ogród" to uczta dla duszy, serca i umysłu.