Żelazne damy

Zupełnie inne spojrzenie na historię Polski, to żony Mieszka I i Bolesława Chrobrego stworzyły potęgę. No właśnie, część recenzentów odsądziła od czci i wiary taki pogląd, dlaczego - bo nie ma źródeł, na potwierdzenie tych tez. Dla mnie świetna zabawa historią, snucie teorii na podstawie lakonicznych źródeł. Nie ukrywam podeszłam do tego z przymrużeniem oka, ale dla mnie historia jest ciągle zmienna, może kiedyś ktoś odkryje coś to potwierdzi tezy autora. W każdym bądź razie czytałam z zaciekawieniem i poczytam i inne pozycje pisarza.

Kamil Janicki – polski pisarz i publicysta specjalizujący się w dziejach II Rzeczypospolitej, z wykształcenia historyk.
Jest autorem takich książek, jak "Epoka hipokryzji", "Damy złotego wieku", czy "Elity w II Rzeczypospolitej".

Mam, w ręku, kolejną książkę, która wyszła z pod pióra, tegoż historyka, a mianowicie"Żelazne damy".
Wyobrażając sobie odległe czasy, powiedzmy tysiąc lat wstecz, widzimy hordy, na wpółdzikich barbarzyńców, którzy, rozpętują wojny, z byle powodu i żyją, z dnia na dzień.Patrząc na źródła historyczne, nie wiele się mylimy w swojej ocenie.
W książce tej, autor, przedstawia spojrzenie, na kobiety, które w epoce Piastów, żelazną dłonią trzymały stery władzy i w niczym nie ustępowały mężczyznom.Silne i niezależne, a dodatkowo, zdolnego do wszystkiego, abo przekonać do swoich racji, czy skłonić kogoś do wykonania określonych rozkazów.A czasy, w których, przyszło im żyć, pełne były trudu i znoju.Niebezpieczne i wyjątkowo trudne.Fakty historyczne, swoją drogą, a sam autor, poprowadził całą opowieść tak, że zanika granica między prawdą, a interpretacją pisarza.

Niezwykle ciekawa i zajmująca lektura, która przeczytałem z zainteresowaniem.
Dla miłośników historii, a także dla pasjonatów, nie tak odległych przecież czasów,Polecam.

Dla mnie bardzo, bardzo dobra pozycja. Doskonale napisana, szalenie ciekawa, nie miałam pojęcia, że Mieszko zarabiał na handlu niewolnikami, jak wyglądało początkowo jego podejście do małżeństwa z Odą, w ogóle książka zawiera mnóstwo nieznanych (no dobrze, mało znanych) informacji, choć autor bardzo mnie zasmucił stwierdzeniem, że Świętosława/Sigryda nie istniała w rzeczywistości. :(
Tym niemniej, jestem zachęcona, a wręcz bardzo nakręcona na przeczytanie kolejnej pozycji.